Bir tabak sarma

Burada köy pazarı var bugün.

Satıcılar toplamış bahçesinde ne ektiyse, getirmiş.

Bibelerin kırmızısı karışmış yeşiline.

Sonbahar güneşinin sarısında renk cümbüşü pazar yeri.

Hanımlar da var.

Hem bahçeden getirdiklerini hem de evde yaptıklarını satıyorlar.

Salçası, zeytinyağı, sabunu, böreği, baklavası, sarması dizili tezgahlarında.

Mevsiminde enginar dolması da oluyor.

Mis gibi zeytinyağı kokuyor heryer.

Salı günleri öğlen yemeği için oradan alışveriş yapıyorum.

Biraz börek, kek, baklava, poğaça.

Ama...

İlla ki sarma :)

Kocaman bir tabak dolusu sarma alıyorum pazara gittiğimde mutlaka.

Konservedeki ya da mezecilerdeki veya şık bir restorandaki sarmanın yavan tadı yok aldıklarımda.

O hanımların yaprak yaprak işledikleri sabırları belki veriyor tadını.

Belki ev mutfağının buğusu var hala kapağın altında.

Plastik eldiven nedir bilmeyen ev hanımının malzemeyi bol tutan elinin bereketi sinmiştir üzerine belki de.

Kimbilir...

Çok hoşuma gidiyor pazardaki hanımlardan alışveriş yapmak.

Yüzlerindeki dinginlik bana da huzur veriyor.

Yaptıkları sarmanın görünüşüyle bile mutlu oluyorum.

Bir tabak sarma en etkili kişisel gelişim dersi aslında :)

Neden diyacahsan...

Ne biliiimmm...

Ele işte :)