Bir yol hikayesi... Sevgiyi bir ömür yaşamak

Aşk nedir…

Sevgi…

Birilerine ya da kendimize onlarca, yüzlerce defa sorup da cevabında yanıtsız kaldığımız kavramlar. Eski zamanlarda yaşanan aşklar diye başlar birçok güzel hikâye, şairin ’’eskiyen değişmez zamanla ‘’ deyişi geliyor aklıma sonra. Değişen birçok şey içinde gerçek olanın farkında olmak ve onunla yaşamak.

Xerib 61 yaşında, kocası Şükrü ise 68’ inde. İkisi de doğuştan görme özürlü, yirmi sekiz yıl önce onları gören birilerinin aracılığıyla evlenmişler. Mardin’e bağlı Nusaybin ilçesinde bir cami avlusunda, gelen ziyaretçilerin verdiği para karşılığında onlara dua ederek geçimlerini sağlıyorlar.

Birbirlerini görmeden geçen onca sene, hayattaki gerçek paylaşım onların arasında olan sanırım. Her gün ya çevremde ya da bir yerlerden duyduğum ayrılık haberlerini düşünüyorum.

Aklım karışıyor, paylaştığımız ya da tükettiğimiz nedir, değişmeyen var ise zamanla değişendeki eksik nedir diye. Onlarla konuşarak sorumun cevabını bulurum diye umutlanıyorum. Çocukları ve torunlarından bahsediyorlar, avludaki birkaç kişinin de katılmasıyla neşeli bir sohbet geçiyor aramızda.

Birbirlerinin sevgisiyle sarılıyor elleri biraz da utanarak. Oradan ayrılma zamanım geldiğinde, herkesin aradığı mutluluk ve cevapların kendisinde olduğunu anladım. İnsanla var olan duygular ancak yine insanın kendisine gerçek düşmesiyle hayatta canlı kalabiliyor.