Bırak ellerimi..

Yalandı sevmediğim, aşkına yenik düşmediğimi söylemek için kötü davrandım sana...

Bittiğini ispatlamalıydım, seni hayatımdan çıkarmalıydım.

Aşkımı anlatmalıyım bu akşam ilk kez yalan konuşmadan..

Anlatmazsam patlak verecek bir gün..

Saklaya saklaya türlü türlü hastalıklara yakalandım senden kaçarken...

Mantığımın yüzünden hep..

Benim bir suçum yok..

Kalbim hala acıyor ama bitirmeliyim..

Sen ordasın ben burda.. Olmuyor, olmayacak.

Bilsem bir gün olacağını inan beklerdim.

Herşeyimi bırakıp sana gelsem mutlu olmayacağım..

Üzgünüm ama tanımadığım birine hayatımı nasıl emanet edeyim?

Sen tek bir adım bile atmazken daha  ne kadar telefonda konuşabilirim?

5 yıldır boşa kürek çekiyorum. Bitirip yeniden başlamaktan sıkıldım..

Uzattıkça suyu çıktı ve bu defa gerçekten senden soğudum..

E az değil 1.5 senedir sesini duymuyordum..

Ta ki Van depremine kadar..

Onlarca insanın öldüğünü öğrenince aklıma ilk sen kaldın..

Bırakıp gelemediğin memleketin belki de sonun olmuştu..

Zorlansam da kırdım inadımı ve aradım..

İyiydin, sevindim..

Ama bunu fırsat bilip tekrar aramaların canımı sıktı..

Geri dönüş yok..

Murat Boz hislerime tercüme bu akşam;

Geri dönüş olsa kalp sana geri dönmez mi?

Döner elbet, siler tüm geçmişi ve gelir..

Ama sonu olmayan bir yolda yürüyemez ayaklarım...