Biraz özen, biraz titizlik, biraz dikkat, biraz zevk ve biraz ruh her şeyi çözer...

İnsanların yeni ümitlerle, yeni mutluluklarla dolu olmaları ne hoş..

Oldukça yoğun ve yorucu günler geçiriyorum.. Düşüncelerim, heyecenlarım ve kaygılarım var..ama onlarında varlığını kabul ettim.. İnsanlara bakıyorum bugün herkes ayrı bir koşturmacada… bir an kaçıp gidesim geldi bu şehir hayatının sıkıcılığından… ama tezatlık ilişkisi benimki, hem kaçasım geliyor hem bunu da özlerim diyorum.. Şimdilerde gideceğim yer nasıl bilmiyorum, merakla ediyorum..

Sanki önceki hayat diye bir şey varsa ben Ege sahil kasabaları yada Floransa gibi sanatsal bir yerlerde vardı belki de bilemiyorum..Nasıl insanlarla karşılacağımı da bilemiyorum ama her bilinmez gibi bana ayrı bir heyecan ve başarma arzusu veriyor..

İnsanlarımızın geneline bakıyorum da (onun için az başarılı insan çıkmasına şaşmalı-) bir salmışlık, bir itinasızlık, kendinden bir şey katamama hali.. renksiz ruhlar dolu..

Şöyle şöyle yapılsa daha iyi olmaz mı diyorsun surat beş karış sana bakıyor.. iyi bir organizasyon yeteneği bir beceri eksikliği var sanki insanlarımızın üzerinde..

Hatta biraz olduğu yere renk vermek isteyen bir insan gördük mü onu hayalcilikle hata belki şuna bak ne garip diye yargılıyoruz..

Yetenek yok diyoruz ama o insanları gördüğümüzde de çok acımasızlaşıyoruz..

Ayhan Sicimoğlu’nu çok severim, programını da izlerim müziklerini de dinlerim..Nerden aklına geldi diyeceksiniz Yunan adalarından birini geziyordu Rodos olabilir, tekneyle hatta..

Tekneden iskeleye indi ve şöyle dedi..”Bakın sevgili izleyiciler burası ne kadar temiz ne kadar özenli bir manzara içindeki insanların hissettikleri en ince anlamıyla titizlikleri (ruh titizlikleri) adanın görüntüsüne yansımış..burada yağ kutularına ekilmiş çiçekler yok, burada toprak saksılar var..” yani her şey olması gibi..verdiği örnek çok hoşuma gitmişti..burada olması gereken manzaralar var ne kadar doğru bir cümle idi..Kulakların çınlasın hastasıyımJ

Biraz özen biraz titizlik biraz dikkat biraz zevk ve biraz ruh…her şeyi çözer…ve tabi belki biraz değil çokça akıl.. ve çokça aşk ve sevgi..

Bugün Taksimdeydim bir işimden dolayı bir kafeye girip biraz soluklanmak istedim bir kahve söyledim kendime ve etrafımı incelemeye başladım..ama insanlarını değil enteresan olarak ben mekanı inceleyenlerdenim..çünkü küçük ayrıntılar ararım oranın sahibiyle ilgili fikir verecek ufak nüanslar..baktım mekana, eldeki ne kadar hor kullanılmış ne kadar zevksiz ne kadar aman be kim uğraşacak tavrı sinmişki..işte dedim zevkleriyle hayata dokunmak, dokunduğu yeri ışıldatmak herkesin yeteneği değil…demekki bu ayrıcalıklı bir olgu..

Bu ayrıcalıklı olgunun farkına varabilmiş ve hissetme yeteneği gelişmiş bir toplum olabilmemizi diliyorum..