Biraz Umut

Hayatımın öyle bir dönemindeyim ki, ne yapacağımı bilemiyorum. Bir değişikliğe ihtiyacım var bunu hissediyorum ama bu değişikliği nasıl ve hangi alanda yapacağımı bilemiyorum. Hani sıkışmış gibi hissedersiniz ya bazen! Öyle işte!..Bir yanım değişikliğe ve yeniliğe belki de ilerlemeye ihtiyaç duyarken diğer yanım meleklerimle sonsuza kadar evde kalsam sıkılmayacak... Garip bir duygu anlayacağınız! Artık yaptığım iş az geliyor bana YİNELENMEKTEN ZİYADE YENİLENMEK PEŞİNDEYİM. Hayatında hep aktif yaşam sürmüş biri için pasif olmak sinir bozucu. Güncel yaşamda malum nereyi açsak kötü haberler, acı, gözyaşı...Haberleri izlemek istemiyorum artık! İnsanların bu olayları kanıksayışı da çok garip...

Bir yandan da öğrencilerimin amaçsızlıkları üzüyor beni küçük yaşlarına rağmen hayattan vazgeçişleri dümeni kırık bir gemi gibi savruluyorlar. Umudumu kaybediyorum her geçen gün.

ANNE, BABANIN YANLIŞLARI ÇOCUKLARIN HAYATLARI OLUYOR VE O KOCA ÇOCUKLAR BUNUN FARKINDA BİLE DEĞİL...

BİRAZCIK AZICIK VURDUMDUYMAZ OLSAM NE GÜZEL OLACAK...

BİRAZ UMUT İSTİYORUM, BİRAZ UMUT :))