Birgün hasta ziyaretine gidelim.. Birgün bizde o kapıdan birilerini bekliyor olabiliriz.

Biz insanların yaşam süreçlerinde zaman zaman, zayıf, duygusal ve hassas oldukları dönemler olabiliyor. Böyle kendimizi güçsüz, zayıf ve hassas hissettiğimiz dönemlerde yanımızda hep sevdiklerimizin olmasını isteriz. Onların desteği ilgisi olsun isteriz ve sanki onların iligisi ve desteğiyle maneviyat yönünden güçlü olduğumuzu hissederiz..

Böyle hassas dönemlerden biri de hastalık dönemlerimizdir.. Hele de hastaneye yatacak kadar rahatsızlığınız ciddi boyutta ise.... Moral olarak bir çöküntü içerisine girilir, hassaslaşılır sevdiklerimizden manevi destek beklenir.. Her ne kadar hastanın moralinin yüksek olması gerektiği bilinse de, insanın elinde olmadan moralman çöküntü yaşanır...

Böyle durumlarda hasta ziyareti çok önemlidir.. Çünkü bu gibi durumlar da, hastanın gözü kapıdadır..... Bir dost gelsin, bir arkadaş gelsin, sevdiğim insanlardan biri gelsin diye dört gözle birilerinin gelmesi beklenir... Yani hasta masumca bir beklenti içerisindedir.... Sanırım bu beklenti çok zor birşey değil bizler için hepimizin yapabileceği bir davranıştır....

Bir hastaya moral vermek desteğimizi göstermek, ziyaretinde bulunmak bizlerin insani vazifesidir.. Kapıda bir dostu bir yakınını gördüğünde o hastanın içindeki sevinci, desteğimizi hissettiğinde yükselen moralini, tahmin edebiliriz sanırım.. Tabi ki bu arada da hasta ziyaretlerimizi kurallarına uygun olarak gerçekleştirmemiz gerekiyor....

Bu duyguları ben çok yakından bildiğim için, hastanede kaldığım dönemlerde gözümün kapıda, kulağımın telefonda olduğunu itiraf edebilirim.. .Bildiğim için bugün ben de bir yakınımı ziyarete gittim. Ve bir kez daha anladım ki hasta ziyaretinin öneminin çok büyük olduğunu.. Bizi görünce önce çok sevindi, sonra gözleri doldu.. Hassaslaşıyor dedim ya insanlar bu dönemlerde, işte böyle bir şey oluyor... Kurallar çerçevesinde 10- 15 dakika yanında kalarak, geçmiş olsun dileklerimi ileterek, tekrar görüşmek üzere yanından ayrıldım.

Hastaneden çıktığımda içimde tarifi imkansız bir huzur vardı... Kuş gibi hafif hissediyordum kendimi, sanki dünyanın en ağır işini yapmışımda, büyük bir başarı kazanmışım gibi... Mutluydum ve huzurluydum...

Hastanede yatan ne kadar yakınınız, tanıdığınız, eşiniz dostunuz varsa, önce geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum, acil şifalar diliyorum ve mutlaka ziyaretlerine gidin diyorum....

Göreceksiniz ki ne kadar huzurlusunuz....