biri ölü..biri diri

Biri ölü, biri diri..
İki insan yanyana duruyor.
Biri bedeninden önce teslim etmiş canını, tuttuğum insan değil ceset, tekin değil varlığı.
Diğeri; üstündeki kara buluta aldırmadan tanrısını yola getirmiş soruyor... öğrenmeden teslim etmem canımı...
Biri ölü, biri diri.
Ölü; içindeki aslana aldırmadan deve gibi diz çökmüş yüklenmiş yükünü.
Bütün değerler onun için çoktan yaratılmış.. sorgulamadan gerçeği kıvanç duyuyor yükünden.
Avutuyor kendini, kendine geleni. Sakın ola alay etmeyin , ışıldatmayın deliliğini. İçindeki sağır aslanı bir lokmada yutar sizi.
Sizi sevmek, siz korumak için sizi korkutmak ister. Çünkü yükü ağır, sizi korkutamazsa korkar yükünü kaybetmekten.
İçindeki aslana hasret kendi çölünün yolunu tutar. Bu çölde uyumak kolay sanat değildir.
Aslanıyla barışık kalmak yorar onu. Ölünün canı biraz afyonludur bu yüzden. Gülmesi sevinmesi biraz tedirgindir.
En çok da saygıya ihtiyaç duyar, saygı gösterin ona...
Diri olan; geçse devenin karşına, konuşmaya kalksa, bekler....bekler..... bekler.... duymasını...

Soldum yine.....
Zavallı aklımı büyüledi acım.
Ben solgun bir suçluyum...
Aylak aylak gezinmek isterdim gönüllerde.
İnsanlaşmış ruhlara katlanmak...
Anlamak.....
Kolay değil.
Kancık eşekler;
Gül tomurcuğuyla ortak neyiniz var.
Sabun köpüğünden kelebek mi olur?
Yine içimde hora tepiyor öfke.
Yürümeyi öğrenmeden uçmuşlar.
Hadi kımıldayın ben itmeden.
Hınç bağladığım kötülük;
Yolunu tıkamak bana mı düştü?
Sürünürken düşkünler,
Yerden kaldırmak bana mı düştü?
Hayatta kalmak için kötülüğü seçenler,
Vaizleri tam kıvamındayken...
Erdemli bir ruh,
Şekerini elinden kapıverdi karadüşün.
Candan sevdiklerim;
Doğruyu söyleyeyim size.
Yenilmiş olsamda karadüşe,
Zaferi değil, barışı severim.