Blog savaşları.

Evet burada seyreylediklerimiz bir çeşit savaş!!! Ancak asla kılıç kalkanla yapılanı değil, düşüncelerimizi pazarlamak savaşı.Yazmak benim için hobi falan diyerek mütevazı davranmaya hiç gerek yok. Öyle ya, eğer bir insan okunmak istemiyorsa neden göz nuru döksün ki? İtiraf ediniz değerli arkadaşlar. İnternete girdiğinizde ilk olarak okunma sayılarınıza şöyle bir göz gezdiriyor, hatırı sayılır bir oranda okunmuşsanız gururla şöyle bir geriniyorsunuzdur muhtemelen:-)

Hele ki birkaç olumlu yorum da almışsanız değmeyin keyfinize!!!

Yazdığınız konunun gerçekten ona ihtiyaç duyan birisinin ihtiyacını giderdiğini düşünerek açıkcası bundan da mutlu oluyorsunuz.

Ama ya umduğunuzdan daha az ilgi görmüşse yazınız?

Yada eften püften nedenlerle bir kaç kişiden fırça yemişseniz?

Samimiyetinizin anlaşılamadığını düşünüyor üzülüyorsunuz..

Ve hemen akabinde kolaycılığa kaçarak, o çok bilindik “çok okunmak” çarelerine başvurmak zorunda kalıyorsunuz.

Hem de uzman olmadığımız konuları yazarak alışılagelmiş sicilimizi kirlettiğimizin farkında olmadan!!

Oysa telaşa hiç gerek yok, ürettiklerimiz zamanla hak ettiği değerlere ulaşacaktır kuşkusuz.

Günümüzde internete takılanların çoğunun bilgi açlığı içinde kimseler olduğu düşünülürse bu çok şaşırtıcı bir tespit değil..

Çünkü Google’a hangi kelimeyi yazarsanız yazın, yapılan taramalar da blog’lara sıkça rastlanmakta ve tıklanmakta..

Önemli olan, sayfamızı yakın çevremizden, özellikle çocuklardan saklamak gereği duymayalım!!!

(Yeğenim, ilk ve tek olan bir yazıma denk gelmişte, biraz utandım)