Bob Ross hayranlarına

Bob Ross hayranlarının tepkilerini saygı ile karşılıyorum. Eğer sanattan, eğlence ve zaman öldürmenin ötesinde başka hazlar bekliyorsak onu biraz tanımamız gerekir.

Bu kişi, halk arasında "kartpostal" denen, sadece işlediği beylik konularla ilgi toplayan çalışmalar yapmaktaydı. Ülkemiz onun tekniğine hiç de yabancı değildi. Kasap ve berber dükkanlarındaki resimleri hatırlayınız. Bu çalışmalar genellikle resim kültürü zayıf fakat resmi seven kişilerce sevilirdi. Resim eğitimi almış kişiler ise onların bir değer taşımadıklarını bilirlerdi. Ne zaman ki; bir TV kanalı böyle bir proğram yayınladı, Bob Ross kısa zamanda "ekol" oldu. Bunu onlara çok görmeyelim. Ciddi konuları showlarla yozlaştırmada çok başarılıyız! Müzikte de aynı şeyler yapılmıyor mu?...

Ben şimdi, çok sevdiğiniz bir insanın size bir yararı olmıyacağını anlatmaya çalışacağım. Görevimin çok zor olduğunu biliyorum. Bu zamana kadar başka sanat severler konuyu gündeme getirmemişlerse bunun nedeni " abesle iştigal"e gerek duymamaları olabilir. Ancak, bu olay giderek bütün ülkeyi sardı. Ciddi resim öğretimi yapamaz olduk. Kim yanıma yaklaşsa " televizyondaki ressamı gördüm mü hocam? Dedikten sonra gözlerimin içine bakarak, olumlu onayımı bekler oldu. Önemli bir çelişkiyi biraz olsun gidermek niyetiyle huzurunuzdayım.

1- Bob Ross'un çalışmaları, doğa'nın alışılmış monoton sembollerle, basit bir taklitinden ibarettir. Dağlar, ağaçlar, göller ve denizler her resimde aynıdır. Sanatta esas olan farklılık, değişik ifadeler bunlarda bulunmaz.

2- Bu resimler alışılmış figürlerle donatılırken, herşey onlardan ibaretmiş gibi, resmin bütünü dikkate alınmaz. Birbirinden kopuk nesneler sergilenir.

3- Her resimde aynı aletler aynı şekilde kullanıldığından, kuru fabrikasyon bir anlatım karşımıza çıkar.

4- Resimlerde , boya dokusu, ritm, armonı ve denge gibi estetik kavramlar yoktur.

5- Yapılan çalışmalar, o anda akla gelenlerin bir ürünü olduklarından, birbirlerini tekrarlamayı ve basit düzeyde kalmayı aşamıyorlar.

6- Bu tür çalışmalar, çabuk ve kolay resim showu ile, resim sanatı ile alay etmakten ileriye gidemezler.

7- "Kısa sürede resim yapıyorum" havası yaratılarak sanatta esas olan , düşünceyi araştırmayı devre dışı bırakan bu anlayış sanata ne verebilir?

8- 11 yaşına karar küçüklerin ve resme yeni başlayanların bu proğramları izlemeleri sakıncalı. Çünkü, çocuklar o yaşa kadar hayal çağlarının gereklerini yerine getirir, kendilerine özgü çalışmalar yaparlar. Değil Ross, hiçbir eğitimci çocukların hayal dünyalarını etkileyerek, onların yaratıcı yeteneklerini bozmamalı. Büyükler ise bu tür çalışmaları izleyerek, değerli zamanlarını harcamaktan ileriye gidemezler.

9- Özet olarak: Bu tür resimler aslında "ben resim değilim" diye haykırmaktadırlar. Resim öğrenimi ciddi bir iştir. Böyle showlara alet adilmemeliydi. Zira:

NE EĞLENCE SANATTIR, NE DE SANAT BİR EĞLENCEDİR