Boş sokaklar

Boş sokaklarda geziniyorum
İzmir'in bomboş sokaklarında
Seni arıyor gözlerim her adımımda
Sanki biyerlerden karşıma çıkıvericekmişsin gibi geliyor
Anlmasız ve izbe kalabalığın arasına karışıp giderken
Yokluğun ve yalnızlığımdan utanıyorum
Ara sokaklara kaçıyorum, arka sokaklara
En arka sokakların boş kaldırımlarında yürüyorum
'Boşluk' isimli şiirim geçiyor kafamdan
Seneler önce, senden önce yazdığım,
Birkez daha tekrarlıyorum senin için
Birkaç satırını değiştirerek
Ve eklemeler yaparak ufak tefek,
Yine bitti bir sokak çıktım caddeye
Bir başka ara sokağa saptım yeniden
Başka bir ara sokak aradım kendime,
Parketmiş arabalar boş sokakların manzarası
Bir de özgürce yaşayan sokak hayvanları
Köpekler sıcaktan baygın halde yatarken
Kediler rahatça cirit atıyor mıntıkalarında,
Ağaçlardaki yapraklar hiç hışırdamazken
Sessizce dökülmeye devam eder her imbat esişinde,
Aklıma düşer yüzün yine, kokunu ararım rüzgarda
Düşüne düşüne geçerim boş sokaklardan
Biri biter diğerine girerim, gezinirim deli divane
Yalnızlığına değil de sensizliğine yanarım bu sokakların
Havası deniz sokakları kız kokar derler ya İzmir için
Boş sokakları da sen kokuyorsun sevgilim
Kokun dolduruyor içimdeki boşluğu
Aşk hücreleri üretiyor, aşk trombositleri kanım
Aslında aşkından cesaret alıyorum
Yürüdüğüm bu boş sokaklarda,
Her adımımda daha da çok düşünüyor, aşık oluyorum sana
Ve şükrediyorum seni bana gönderen Tanrı'ya,
Ve inadına seviyorum seni, inadına yazıyorum
İnadına nispet yapıyorum senin içindeki şeytana,
Cesareti varsa gelsin boş sokaklara
Çıksın boş sokaklarda karşıma...

Ulaş Tuzak