Bsnhashgrnvs

Mürekkep kalmadı kalemimde, bitmek üzere
Yazmıyor, adeta çiziyor sanki
Kesik kesik…
Her kelimenin arası yüz yıllık mesafe
Hatırı var yine de sevdiğim gözlerinin
İsyankar olmuş kalem
İnadına inadına karalıyor
Mahsur kaldım, gözlerinle gönlümün arasında
Ellerim mecbur kahretsin.

Bilirsin sevmem, sitemler bir anlık
Savruluyorum düşle gerçek arasında
Eğer bir hayalse sana kavuşmalarım
N’olur acı, uyandır beni artık.

Yazık değil mi, benim de duygularım var
Bilmem ne kaldı ki şunun şurasında
Zamanımı çalmasın bari tepeler, ırmaklar
Bırak, denizlerde boğulayım
Son nefesimi vursun kıyıya dalgalar.

Özlem kokan şu dizeler
Sevmesem de vuslat inleyen şu şarkı
Biliyorum, sonum olacak
Şu sigara, şu bira
Birazdan uykulara dalacağım
Şart mı saklanman rüyalarıma
Pegasus mitolojide kanat çırpar ancak
Başaramadım azat edeceğim kanatlarımı
En iyisi buhar olup, hiçliğe karışmak.

Böyle sevda mı olur, yüreğine sor
Gezegen gezegen uçarken insan
Bir nefeslik mesafe aşmak bu kadar mı zor
Sevmek güzel, özlemek de
Kim istemez ki, yaşamayı şiirlerde
Ama olmuyor gülüm olmuyor
Seni görmek belki bir saniye
Ama koca bir ömür bitiyor.