Bu ayıp bize yeter

Bir deli bir kuyuya bir taş atar, kırk akıllı onu çıkaramaz diye bir atasözü duymuşsunuzdur.

Kuyunun ne olduğunu bilmeyen gençler de vardır belki aramızda, onun için kısaca tarif edelim: Eskiden insanlar köylerde, su ihtiyacını gidermek için bahçelerinde bir çukur kazarlardı. Kazma işlemi su katmanına varıncaya kadar devam ederdi. Sonra silindir biçiminde, çukurun çevresine duvar örülür, bu duvar yerin hizasından da 1 metre kadar yükselirdi. Hani içine pis bir şey düşmesin diye.

Fakat insanlık hali bu, bazen kuyunun içine bir fare, bir kuş veya herhangi pis bir şey düştüğünde, insanlar kuyunun içine inerler, bütün suyu boşaltarak kuyuyu temizlemeye çalışırlardı. Kuyu suyu kolay kolay bitmez biliyorsunuz. Artık kan ter içinde başlatılan bu işlem, insanların gönlünde "temizlenmiştir" hissi uyanıncaya kadar günlerce devam ederdi.

Demem o ki tertemiz bir şeyi kirletmek çok kolaydır... Özenle seçtiğiniz bayramlık beyaz elbiseniz, farkında olmadan bir yere sürülüp kullanılmaz hale geliverir. Defterinizdeki tertemiz bir sayfayı, çaprazlama çizeceğiniz tek bir çizgiyle kirletmek mümkündür. Bir sürahi suya bir damla mürekkep katsanız rengi değişiverir.

Evet kirletmek kolaydır, ama temizlemek zordur. Öyle reklamdaki gibi omo momo işi halletmiyor. Bu kir başka kir...

Bugün gazeteleri açıp baktığımda, inanılmaz bir haber bolluğuna rastladım. Üstelik hepsi de üzerine blog yazılacak kadar önemli ve güzellerdi.

Mesela İhracatımız hedeflenen 100 milyar doları aşmış. İlk bakışta belki çok bir şey ifade etmiyor ama, şöyle söylersek önemini anlayacağınıza eminim. Bu rakam Türkiye'nin 1923-1989 yılları arasındaki 67 yıllık ihracatının toplamından fazlaymış. Müthiş değil mi?

Milli piyangoda vatandaş, 25 milyonluk bileti sonu 3'le bitiyor diye beğenmeyip kendi elleriyle geri vermiş, sonu 4'le biten bir sonraki bileti almış. Gerçi kendisi çok sakin ve mütevekkil görünüyor. Onun adına başkaları daha çok üzülüyordur. Malum biz okey oyunu bittikten sonra saatlerce arkadan gelecek taşları tartışan bir milletiz.

TBMM'de 30 milyon sigara tiryakisini ilgilendiren önemli kararlar alınmış. Artık birçok yerde sigara içilemeyecek, içenler ve içirenler ceza ödeyecekmiş.

Komşularımızın tarih kitaplarını bizim bilim adamlarımız yazacakmış. Bu şekilde Hatay bir suriye şehri olmaktan kurtulacakmış.

Öğrenciler kara tahtaya ve tebeşir tozuna veda edeceklermiş. Devreye giren elektronik tahtalarla öğrenciler dersleri internetten bile izleyebilecekmiş.

Daha fazlasını siz de zaten gazetelerde görmüş ve okumuşsunuzdur.

İşte bu kadar güzel ve ilginç haberlein arasında Takvim gazetesinin manşeti, insanın bütün şevkini kırmaya yetiyor: "Bu Ayıp Bize Yeter"

Hangi ayıp diye sormazsınız umarım. Yılbaşı gecesi 50 kişilik bir maganda grubunun yaptığı rezaleti dünyada duymayan kaldı mı?. Öyle bir reklam olduk ki demeyin gitsin... Zavallı ülkemiz her yıl kendini tanıtmak için sizin bizim cebimizden çıkan paralarla milyonlarca dolarlık reklam yapmaya çalışıyor.

Yabancılar Türkiye'yi tanısınlar, sevsinler de, ülkemizi ziyaret etsinler, biz de bu yolla döviz kazanalım diye... Gazetelerde, dergilerde, radyo ve televizyonlarda sürekli dil döküyoruz. Kolay değil ki, binlerce medya var. Hangi birine ulaşacaksınız, hangi birine para yetiştireceksiniz.

Biz yine de dişimizden tırnağımızdan artırdığımız paralarla bu işi yapmaya çalışırken, 3-5 soysuz Taksim meydanında yurdumuzda misafir olan hanımlara tacizde bulunyor.

Tüm dünya medyasında al sana yılbaşından "Türkiye görüntüleri"... Aç kurtların içine düşmüş bir kuzu gibi kalabalıktan kurtulmaya ve sesini duyurmaya çalışan bir hanım. Ağızlarından salyaları sümükleri akan gözü dönmüş vahşilerin tek amacı ellerini kızın vücuduna ulaştırıp değebilmek.

Hayvanca demek istiyorum ama, onlar ancak açlıklarını bastırabilmek için avlarına böyle saldırıyorlar, dişilerine değil...

Bütün bunlar yetmezmiş gibi suratımıza çarpılan bir başka tokat, olayın faillerinin 57 liralık ceza ile salıverilmesi...

Bu ayıp gerçekten bize yeter.

Çünkü 57 milyar dolarlık reklam da versek bu ayıbı artık temizleyemeyiz.