Bu bir sorun...

Bir okurum; birkaç gündür önemli bir haberinin olduğunu ve mutlaka yüz yüze görüşmek gerektiğini bunda aşırı ısrarcı olunca gitmek zorunda kaldım.

Buluşma noktasına gittiğimde yanıma gelerek kendisini tanıttıktan sonra

“ağabey özür dilerim. Sizi uzun süredir takip ediyorum ve çok dürüst olmakla beraber yazılarınız insana güven veriyor.
Bu nedenle kafama takılı bir konu var bunu size anlatmak için ısrar ettim.
Zamanınızı çaldığım için üzgünüm”

Dediğinde önemli bir konuya parmak basacağını anladım ve merakla bekliyor ne anlatacağını merak etmediğim tavırlarla konuşmaya başlamasını bekliyordum.

Abi diyerek başladığı ilk cümle “bu genelev meselesi ne olacak” sorusu karşısında şaşırmadım desem yalan olur. Aklımın ucundan geçirmediğim bir konunun ne olacağı meselesi hakkında ne bir fikrim var.

Ne de o konuda bir çalışmam olmadığı için şaşkınlıkla sorusuna soru ile cevap verdim. Nedir bu genelev meselesi?

Bu sorum karşısında ilgi alanımda olmayan bir konu olduğunu fark etmiş olmalı ki; konuyu en ince ayrıntısına kadar anlatmak isteğini her halinden belli ederek başladı anlatmaya.

“ben 30 yaşımda bir delikanlıyım dolayısıyla zaman zaman  geneleve gitmekteyim. Bu yerin Karaköy denen tarihi yarım adada olması beni rahatsız ediyor.
Ben aslında geneleve gitmekle iyi bir şey yapmadığımı biliyorum. Ama evli değilim bu nedenle haftada bir gün gidiyorum...”

Sözlerini sarf ederken suratımın asıldığını anlamış olmalı ifadelerini biraz daha yumuşatarak
“canım abim, aslında rahatsız olduğum bir başka konu var.
Geneleve içeri girerken yapılan kimlik kontrolünü polisin yerine orda ev işleten insanların yapması!...”

Şaşkınlıkla suratına baktığımda iyi bir noktayı anlattığının farkına varmış olmalı ki yüz ifadesinde
“ tamam, ben bu anlattığım konuda haklıyım”
İfadesini yakaladım.
Sorum açık ve bir o kadarda net olarak şimşek gibi suratına patladı.

Genelev girişinde kimlik kontrolünü polis yerine başkaları mı apıyor? Dediğimde hiç tereddüt etmeden “evet” cevabını vermesi beni hakikaten şaşırttı.

Bu arada randevu yerine gelmeden önce bu tür görüşmelere hep bir gazeteci dostumu tanık amacı ile çağırdığımdan dolayı gazeteci dostumda trafik probleminden dolayı gecikmeli olarak yanımıza gelmişti.
Konuyu onunla paylaştığımda ve aynı konuyu birde ona anlatması ile konuyu ikinci kez dinlemiş oldum..

Fakat bu arada konuyu kafamda şöyle bir gözden geçirdiğimde okurun anlattıkları aslında İstanbul için kanayan bir yaraydı.

Genelev meselesi denen mesele aslında unutulmuş bir mesele.

Eğer tarihi yarım ada ise ve değişime gidiliyorsa hakikaten o genelev orada kalkmalı.
Bırakalım tarihi yarım adayı eğer ihtiyaç ise bu şehre 30 yıldır değişen ve gelişen İstanbul böyle bir genelevi hak etmiyor.

15 milyonluk bu şehre yakışır modern bir genelev yapılmalı. Veya bu genel ev üç ayrı bölgeye paylaştırılmalı çünkü coğrafik olarak geniş bir alana yayılan bu şehrin merkeziKaraköy olmamalı.

Ayrıca polis yerine görev yapan ev işletmecilerinin varlığı otoritenin genelevde olduğunun işareti ise, orada dönen konuları anlatmak ya da işlemek çok önem arz eder. Bu nedenle ayrı bir içeriğe alınarak irdelenmeli.

Bu işin üstesinden il emniyet müdürlüğü başta olmak üzere Sayın Valimiz ve il belediye başkanımızın mutlaka bir yaptırımı olacağı düşüncesindeyim.

İstanbul’u anlatmak güzellikleri ile İstanbul’u yaşamak tarihi ile İstanbul’u dolaşmakOrhan veli gözü ile kapatıp gözleri dinlemek, İstanbul’u sözleri ile…
ibrahim erdem karabulut