Bu bir veda sanırım...

Vedaları pek beceremem ve bilirim ki elime yüzüme bulaştırırım.

Ama hepinize bir veda yazısı yazmak istedimçünkü mektuplar pek te anlatamadı bendeki yerinizi..

Hep koşuşturmaya getirdim vedaları, öyle hatırlayalım  istedim.

Uzun veda konuşmaları değil de yarın sabah bir daha buluşacakmışız gibi gitmek istedim.

Çok şükür ki uzağa gitmiyorum ama biraradaki gibi olmaz. Hatta ilk ayrılığı cumartesi sabahı Ecrin' in doğum gününde hissedeceğim.

Aklım ve yüreğim hep yanınızda olacak.

Murat Bey'in bağırmaları, Selime Sultan'ın koşuşturmaları, Kader'in esprileri, Nazmiye'nin çekiştirmeleri, Ayşe'nin kahkahası, Fatma'nın kavgaları, Çiğdem'in Kaçııp yanımıza gelmeleri,...

Ve yazmadığım onca güzel anlar..

Ne vardı ki kendinizi bu kadar sevdirecek?

Sevmeseydim ağladığımı saklamak zorunda kalmazdım, aklım da sizde kalmazdı.

Hepinizi birbirinize emanet ediyorum.

Ve unutmayın ki Bıcırık sizi çok seviyor..

Çok özleneceksiniz...

Kendine çok iyi bak fizik tedavi ekibi...