Bu krizden "tek başına çıkış yok!"

Etki derecesi tartışılsa ve sonradan daha iyi anlaşılacak olsa da, bir kriz çevrimindeyiz. Tek başına hiçbir kurumun üstlenemeyeceği, belki de, siyasal iktidarın bile bir başına kalmaması gereken, artan bir ulusal duyarlık dönemindeyiz.

Böyle bir döneme daha girilirken, belki de aylar önce “Ekonomik ve Sosyal Konsey” toplanmalıydı. Ancak, toplu iş sözleşmeleri ve kimi sendikaların rezervleri nedeniyle bu konuda iktidar öncülük yapamadı. Yazık ki ülkemizin gündeminde kayma var. Geçek ile ertelenebilir sorunlar arasında yaşanılmakta olan bir tür bocalama var.

Buna karşılık milyonlarca üyesiyle ülkemizin en önemli sivil toplum kuruluşlarından biri Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB)’un son Konseyler toplantısına ekonomiden sorumlu bakan düzeyinde katılım, “üreten ve yöneten” kesim arasında mini bir zirve olarak da değerlendirilebilir.

TOBB. Başkanı Sayın Hisarcıklıoğlu’nun sözcülüğünde, o zirvede, “bütçe açıklarına” haklı olarak dikkat çekmiştir. Vatandaşlığın duyarlığında, örgütlülüğün sorumluluğunda davranılmıştır.

Kaldı bütçe açıkları, cari açıklar, yalnız TOBB çevrelerince de değil yansız uzmanlarca da çok önemsenen bir olumsuzluktur. Yalnız krize direnmenin değil, büyüme hedeflerini diri tutmanın, istihdam potansiyelini yitirmemenin de gereği, olabildiğince “denk bütçe” hedefi/ programıdır.

O noktadan belli ki şimdilik çok uzağız. Bununla birlikte TOBB, bazı başka önemli ve tek başına değil topluca değerlendirildiğinde makro istikrara katkı sağlayabilecek önlemleri de önermektedir: “Yatırım teşviki yerine üretim teşviki ön planda tutulması… Düşük gelirlilerin alım gücü artırılması… Peşin Vergi uygulamasından vazgeçilmesi, bazı sektörlere yönelik (yeni-BK) vergi ve KDV indirimlerinin düşünülmesi…” gibi…

TOBB yukarıda özetlenen önerileri ekonominin canlandırılması ve iç talebin tetiklenmesi amacını taşıyor olabilir. Bu önerilerinin yanı sıra daha genel önerileri arasında; “… tarım ve hayvancılığın” desteklenmesi yer almaktadır. Bu öneri de ekonominin güçlenmesi açısından yaşamsal önemdedir.

Dileyelim TOBB’un nice deneyimler sonucu ortaya koyduğu önerilere gereken önem verilir. Ve yalnız TOBB’un da değil işçi sendikalarının, emek dünyasının önerileri de alınır ve önemsenir… O arada kriz çevrimini en az hasarla atlatabilmek için, akademisyenler ve demokratik kitle örgütlerinin de sektör bazında katkıları alınabilir.

Bu kriz bize ait değil. Ama bizi de etkiliyor; hem de alabildiğine etkiliyor. Kapsamlı, derin, ulus-ötesi, genel sonuçlar getiriyor ve getireceği anlaşılıyor. Onun için krizden, “tek başına çıkış yok”. Tüm sektörleriyle, kesimleriyle, kurumlarıyla, dahası ulusal ve uluslararası anlamda dayanışmalıyız!