Bugün günlerden Roboski!

2 yıl önce bugün, Uludere'nin Roboski ve Buje Köylerinde yaşayan, 28'i aynı aileden 34 kişinin katledildiği gündür. Karanlık tarihimize Roboski Katliamı diye geçen bu katliamın ABD istihbaratıyla yapıldığı, yaklaşık bir saat süren bombalama sonucu 34 kişinin öldürüldüğü; bir kişinin yaralı olarak kurtarıldığı, saatlerce yardım gitmemesi nedeniyle yaralılardan bir kısmının da donarak öldüğü tespit edilmişti.
Roboski'nin Ankara'ya uzaklığı 1262 kilometreymiş.

Roboski'nin İstanbul'a uzaklığı 17171 kilometreymiş.

Roboski'nin İzmir'e uzaklığı 1619 kilometreymiş.

Biliyorum; gözden uzak olan gönülden de uzak olar diye bir söz vardır. Bu söze sığınıp, "orada bir köy var uzakta" ve "dilleri var, bizim dile benzemez" diyenler de olabilir.

NE KADAR ÇOK KIRILDIK!

Bu ülkenin tarihi, biraz da katliamlar tarihidir.

Daha dün Maraş Katliamını andık.

Hiç unutamadığımız Madımak Katliamı, devletin gözünün içine baka baka yakıldığımız gündür.

1 Mayıs 1977'de Taksim kana bulanmıştı.

16 Mart 1978'de İstanbul Üniversitesi'nde gencecik çocuklarımız katledilmişti.

Sayarsak, ciltleri dolduracak kadar katliama uğradığımızı görürüz.

Biz çokça kırıldık.

Gerçi "Sayılmayız parmak ile/Tükenmeyiz kırmak ile" dizelerini hiç eksik etmedik dilimizde ama katillerin hep aynı odaktan olduğunu da nedense unuttuk.

Yeşilyurt'ta köylülere dışkı yedirildiğinde sesimizi çıkarmamıştık; tıpkı 6-7 Eylül'de dini inançları farklı komşularımızın evleri ve dükkanları yağmalanırken evimize kapandığımız gibi.

Çorum'da Aleviler katledilirken evimize kapanmış, perdeleri sıkı sıkı çekmiştik; tıpkı Mardin'in Bilge Köyü'ndeki katliamda yaptığımız gibi.

ROBOSKİ BİR İNSANLIK KATLİAMIDIR!

Zulüm bize yapılınca başkalarının ses çıkarmamış olmasına içerlemiştik. Onlara yapılınca biz de sessiz kalmıştık.

Bu ülkede herkesin derdi kendine olmuş. Hiç kimse diğerinin derdine pencere olmak için çaba göstermemiş.

Gezi'de ilk sokağa çıkıldığında, geri duranlar; Roboski'de katliam ilk duyulduğunda, PKK'lı deyip evine kapananlar, sizlere sesleniyorum.

Her birimiz kendi vadimizde, diğerlerinin sesine ses katmadan için için ağlarsak, hepimiz ağlamış olsak da birbirimizi duyamayız.

Biz birbirimizi duymadığımız gibi bizi katledenlere daha fazla cesaret vermiş oluruz.
Roboski, bir insanlık katliamıdır.

Açık yüreklilikle dile getirip yüksek sesle söylemeliyiz:

Katilleri hesap vermeli; gerçeklerin üstünü örtenler cezalandırılmalıdır.