Bugün sana uyandım

Bugün sana uyandım. Günaydın! 

Günaydın tek kişilik yastığın dev sahibi, kalemimin mürekkebi ve İstanbul da yazdığım her şiirin sahibi. Günaydın beyaz karanfil bahçeli köşküm, insanlığım ve vicdanım.

Sımsıcak merhametim. Beni bir yakadan diğerine taşıyan, bir hayalden diğerine sürükleyen iç hatlar vapurum. Sarıyer de kış çayım. Gülhane parkında papatya falım.  

Günaydın fırından alınmış ekmeğin sıcak yanı, simidin öte yarısının sahibi, balık ekmeğimin limonu. 

Bugün sana yürüdüm. Sana doğru ve biraz imkansızlığa doğru, fazlaca umutsuzluğa doğru. İyi günler imkansızım, kederim, fetihlere çıkışım, kılıcımı koyduğum kınım, savaş meydanlarında taşıdığım sancağım, sürünürken yuttuğum çamurum, kumum, dirseklerime batan dikenim, sırtımdan giren alevli okum, sokak barikatım, bağırdığım sloganım, nefesim... İyi günler sana! 

Bugün güneşin battığı yöne yürüdüm. Senin olduğun yere, senin şehrine. Aydınlığın doğmadığı topraklara yürüdüm. Başımı göğsünün tepelerine yaslıyorum. Kapanmayan yaralarınla sevişiyorum. İyi geceler sevgilim. İyi geceler. 

İyi geceler diliyorum sana, gece doğan ayım, sığındığım duam, gök kubbem, çeşm-i siyahım, denizlerin hırçın ve acımasız dalgası, sürgün edildiğim memleketim. Beyaz karanfiller diyarım. 

İyi geceler... 

Not: Je t'aime encore 


Emre Erden/Mavi Şair