Bugün tasarruf ettiğin her bir ekmek, yarın çok daha güzel bir dünya demek...

Türkiye'de, günde, 300 gram ağırlığında 82 milyon ekmek üretildiğini, bu ekmeklerin yaklaşık 5 milyonunun israf edildiğini biliyor muydunuz? Ya peki bu israfın, Türkiye Ekonomisi'ne günlük 3,5 milyon yıllıksa, 1,3 milyar liralık yük getirdiğinden haberiniz var mıydı? Eğer yoktuysa, bu yazıyı okuyunca, haberiniz oldu demektir. Ve umarım, bu israftan, siz de en az benim kadar rahatsız olmuşsunuzdur.

Konuyu yazmadan önce, bir süre internet üzerinde çalıştım. Ve bu çalışmayı yaparken farkettim ki, bu konuyla ilgili yazılarda, daha çok, kişisel ekmek israfın azaltılmasına, daha az ekmek tüketimine vurgu yapılıyordu.

Bu çalışmam sırasında en dikkatimi çeken şeyse, Türkiye'de yaşanan ekmek israfının %40 gibi çok büyük bir bölümünün daha üretilirken, henüz tüketime sunulmadan, fırınlarda yaşanıyor olmasıydı.

Demek ki ekmek üretimi sırasında fırınların daha dikkatli, daha kontrollü olabilmelerini sağlayabilirsek, günde yaklaşık 2 milyon ekmeği çöpe gitmekten kurtarabilirdik. 

Bu yazıyı yazmamın nedeni, ekmek israfına bireysel çözümler önermekten çok, başka tasarruf yöntemleri de bulabilmektir. Ve bu yazıda bu konuda uygulanabilir, akılcı önerilerde bulunmaya çalışacağım. İsterseniz, konu üzerinde birlikte düşünmeye başlayabiliriz:

Türkiye'de, en fazla sayıda ekmek, nerelerde tüketiliyordur sizce?

Fabrikalar, okullar, hastahaneler, oteller, asker ve polis birliklerimiz yoğun ekmek tüketimi yapılan yerlerdir çoğunlukla. Ve buralardan başlayarak en düşük yoğunluklu nüfus birimlerimize doğru yapılacak uygulamalar, ekmek israfında çok ciddi tasarruflar sağlamamızı sağlayabilir bence.

- Mesela bu tip yerler için satın alınan günlük ekmek miktarı, yarım, hatta çeyrek birim bile azaltılsa, çok ciddi yıllık tasarruf miktarlarına ulaşılabilr kolaylıkla.

- Toplu ekmek ve yemek tüketimi yapılan yerlere temiz, henüz artık haline gelmemiş yemeklerini Kızılay birimleri, aş evleri, yetimhaneler, yatılı kuran kursları, hayvan barınakları gibi kurumlara her gün düzenli olarak teslim etme zorunluluğu getirilirse, bu da bir başka tasarruf biçimi olur bence.

- Yoğun hayvan nüfusu bulunan, hayvan üretim tesislerine kendi araçlarıyla artık ekmek ve yemek topladıklarında, yakıt yardımı yapılması, vergi kolaylıkları sağlanması hem yaşanan israfı azaltacak, hem de ülke kaynaklarımızın daha akılcı biçimde kullanılmasına sebep olacaktır.

- Fırınlar, kendilerine sağlanacak kamu desteğiyle, kendilerine getirilen her 4 bayat ekmeğe karşılık 1 adet taze ekmek verebilir mesela.

- Her mahallenin, özellikle ilköğretim öğrencileri, bayat ekmeklerin evlerden toplanması ve daha verimli kullanılacakları merkezlere ulaştırılmaları konusunda sosyal sorumluluk projeleri kapsamında görevlendirilerek, Türk Kamuoyunun da konuya ilgisi ve desteği yoğunlaştırılabilir.

- Diyanet İşleri Başkanlığı, belli aralıklarla, ekmek israfının engellenmesi konusunda cami ve mescitlerimizde cuma hutbeleri okunmasını sağlayarak, konunun dini ve vicdani boyutlarına vurgu yapabilir, halkı, ekmek israfı yapmaması konusunda sık sık uyarabilir.

- Televizyon ve radyolarda, ekmek israfını engelleyen yol ve yöntemler, kamu spotları yoluyla  anlatılarak bu konuda halkın bilgilendirilmesi, bilinçlendirilmesi sağlanabilir; peki ala...

Konu üzerinde örnekler, öneriler çoğaltılabilir elbette. Ama esas önemli olan bence, insanlarımıza, israftan kaçınmaktan çok, her şeyin gereği kadar tüketilmesi gerektiğini öğretebilmemizdir.

En başından, taaa aileden başlayarak, toplumun her kesimine bilinçli kaynak tüketimi aşılanabilirse, bundan, toplumumuz sayısız faydalar sağlayacak, ülke kaynaklarımızın çok daha akılcı kullanılması sonucu, artan geri dönüşüm faliyetleri, halkın toplam yaşam kalitesini de hızla yükseltecektir doğal olarak.

Öyleyse, daha kaliteli yarınlar için, elimizdekilerin değerini bilelim. Çöpe atılmaktan kurtulan her ekmek, çocuklarımız için, daha aydınlık, daha zengin bir ülke, daha kolay yaşanan, daha temiz bir dünya demek.

Bugün üzerimize düşen her türlü tasarrufu yapalım ki, yarın tasarruf etmediklerimize muhtaç kalmayalım.

Ne dersiniz? Haksız mıyım?

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.