Büyüdüm Anne

ben artık çocuk değilim

büyüdüm anne

çocuk başımı koyduğum

dizlerin yok ki

sevinçlerim, üzüntülerim

hangi kucakta yer bulur

hangi el okşar saçımı

senin okşadığın gibi

umarsız kaldı boşta ellerim

düşlerde kaldı tatlı dillerin

akide şekerlerim, çiçekli mendillerim

b a y r a m l a r

artık hiç gelmeyecek belli

beraber yürüdük ellerin ile

senin için yol bitti/ şimdi

bir ben yürürüm artık ben ile

çocuklar ansızın büyür anneler ölünce*

demiş şair

ben artık çocuk değilim

büyüdüm, büyüdüm anne

bak

deli fişek bir poyraza

karşı duruyorum içimde

Temmuz 2008

*Tuğrul Tanyol

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....