Büyük buluşmaya hazırlanırken- I

Önemli bir işiniz olduğun da sizin de böyle olur mu bilmiyorum fakat, benim ne zaman önemli bir işim olsa veya önemli bir yere gidecek olsam, önce vaktim yetmez, sonra tüm aksilikler peşpeşe zincir olur ve ben de sinir küpü olur çıkarım....

Bu durumdayken evde ki kimse ( kızım ve eşim ) bana bulaşmaz, sessiz kalırlar sadece birbirlerinin gözleriyle iletişim kurarlar.. Fakat ben anlarım ne konuştuklarını, o an ne kadar sinir harbinde de olsam da...

Kızım; Baba sakın ağzını açma annemin hey heyleri gelmiş durumda..

Eşim; Bilmez miyim !!.. Nasıl bir sinir damarı var senelerdir bulamadım, bir bulsam keseceğim... şeklinde gözlerini okurum onların...

Evet bugün kü koşturmam da malumunuz blog toplantısı için.. Bugünü kendime yetiremedim ben..

Eminim sizler de (bayanlar için) büyük bir heyacanla ve telaşla hazırlanmışınızdır fakat benim kadar terslikler yaşamamışınızdır..

Bir önceki akşam misafirim olduğu için geç yatmak zorunda kaldım... Geç yattığım için sabah erken uyanamadım, uyanamadığım için kızımı kursa telaş içerisinde hazırlayıp babasıyla birlikte zar zor yetiştirdim.. Daha ütü yapılacak, kuaföre gidilecek, kişisel hazırlıklar yapılacak vs. vs..

Bari dedim kuaföre gitmeden önce ütümü hazırlayayım gelince hazır olsun.Aksilik bu ya elektrikler kesildi...

Bu kadar olur yani !!! dedim sesli sesli içimden....

Bir offf çekip, sabır diledim kendi kendime....

Sakin ol.... sakin ol..... Her şeyde vardır bir hayır.. dedim..

Neyse bu arada kuaföre gideyim bari diye düşündüm.. Acelemde ki sebep Anadolu yakasından Avrupa yakasına geçmek trafikten dolayı her zaman kolay olmaz.. Trafiğin sıkışık olduğunu düşünerek biraz erken çıkmaktı niyetim..

Kuaföre gittim fakat o da ne.... Sanki herkesin özel günü bu günmüş... Tüm bayanlar orada.... Rica edip önlerden sıramı aldım... Bu işimi de hallettim kazasız belasız nihayet...

Bu arada fiziki olarak kendimden çok, saatle, içim koşturuyor du...

İnanın çıkmayı düşündüğüm saati, tam bir buçuk saat geçmişti ve ben hala hazırlıklarımı tamamlayamamıştım bu kadar hızlı olmama rağmen... Bu arada da sinir katsayımı siz tahmin edin artık...

Eve döndüğüm de kızımla eşim de kurstan dönmüşler, benim hazırlanmamı daha doğrusu koşturmamı izliyorlardı sessiz sessiz (!)... Koşturdukça geriliyorum, gerildikce sakarlaşıyorum, sağa sola elim takılmasa ayağım takılıyor, aradığımı, aradığım yerde bulamıyorum vs vs....

Nihayet her şey hazır olup arabaya bindiğim de toplantı saatine yarım saat vardı... Trafik sıkışıksa imkansız dı o saate yetişmeme... Fakat burada şansım güldü yollar boş trafik akıcıydı... 16:15 de Doğan Medya Center'ın kapısındaydım...

Hazırlık aşamasını bu şekilde yaşadım... Ve ilk bölüm olarak sizlerle paylaştım.. İçeri de yaşananları ve yaşadıklarımı ikinci bölüm olarak aktaracağım...

Sevgilerimle.....

http://www.milliyet.com/2007/01/15/yasam/ayas.html

http://www.milliyet.com.tr/2007/01/14/son/sonyas01.asp