Çağdaş Türk resim müzayedeleri

Mübin Orhon ismini resim kolleksiyonerlerinin büyük çoğunluğu ya duymamıştır ya da duysa bile tek bir resmini bile görmemiştir.Halbuki Sotheby's firmasının son müzayedesinde bir resmi 435.000TL ye alıcı buldu.Fahrelnisa Zeid'in Le Minautore (Minatör) adlı tablosu 85 bin 250 sterline satıldı. Tablo için biçilen tahmini değer 50-70 bin sterlin civarıydı. Taner Ceylan'ın "Ruhani" adlı çalışması ise 30-40 bin sterlin tahmini fiyat biçilen müzayedede, 70 bin 850 sterline satıldı.
Bilindiği üzere daha 2008 Kasım ayında Nika Müzayede firmasınca satışa sürülen Mübin Orhon'un bir tablosu başka bir müzayede katalogunun kapak resmine bakılarak sonradan yapıldığı iddiasının altında kalmış ve müzayedede satılamamıştı.
Hemen hemen altı ay önce de Melek Celal Sofu adlı eski bir ressamın eserlerinin sahte olduğu iddia edilmiş hatta adı büyük birçok resim galerisinin ve resim tüccarının adı bu konuda çok ""kötü""telaffuz edilmişti.Sonra konu birden sanki hiçbirşey olmamış gibi kapandı.Resimler hakkında ortaya atılan ""sahtedir""iddiası da hiçbir Cumhuriyet savcısının dikkatini de çekmedi tesadüfen(!).
Aslında Sotheby's müzayedesinin bir faydası da olmadı değil.Genç ve istekli ressamlarımıza eski müzayede kataloglarını toplama şevki verildi.Bazen kolleksiyonluk parçalara binerce dolar verebilen kitap kurtlarının aşkla yaptığı aramalara benzer aramalara neden oldu bu yeni merak.
Yok yok kolleksiyonlarına eksik parçaların konması için değildi bu hızlı arama taramalar.
Gördülerki, onlarca 20lerce yıl önce satılana resimlere benzer resimler yapan abileri ablaları çok ama çok revaçta.Büyük rakkamlara satılıyor resimleri onla neden geri kalsınlar.
Alırlar 60ların bir ""Contemporary Art Auction""katalogunu , oradan ilham alırlar ve müzayedelerde bou gösterir köşe olurlar.Köşe olma sözü de pek uygun sayılmaz aslında .Çünkü köşe olanlar ressamlar olmaz genellikle.Aracılar vardır onlar toplarlar 100-200-500TL ye resimleri sonra onlar 10binTL den satışa sürer ve ya kendileri alırlar ya da kendilerinin has adamlarına telefondaki alıcı(!)adı altında aldırtırlar.
Sonra bu iş bakarsınız 5 müzayede sonra geçek oluverir.
Hatta Sotheby's , Christie's müzayedelerinde kendi çalıp kendi söyleyenler korosuna döner müzayede salonları.
Hatırlarım 1996da ""Turkish Art""adlı harbi Türk ve islam sanatı müzayedesinde adı sanı şanlı ve hocaların hocası büyük Türk ressamlarımızın tek bir eserine bile bayrak kalkmamıştı da yer yerinden oynamadı :)))
O müzayede de eski Türk objeleri, İznikler .Orientalist gerçek resimler filan olduğundan gerçek alıcılar vardı.
Tek satılanlar Fikret Mualla'lar olmuştu ne hikmetse.
Kadın üreme organından Erkek üreme organına kadar herşeyi deneyen çağdaş Türk ressamının başarısı paylaşacak Türk alıcılar da Sotheby'e koştuğundan bu defa bozgun olmadı.
Galiba bir Pirus zaferinden bahsedebiliriz.
Türkiyede 10-15bin liraya resim satabilmek için takla atan ressam kardeşlerimizin en ünlülerinin resi, mlerinin orada ve şimdi burada 250bin TL ye satılabilmesi de ilginç değil mi?
Acaba buı resimleri kimler alıyor diye çok merak ediyorum.
Adı sanı bilinmedik kolleksiyonerler hüdayı nabit olarak mı birden piysaya giriyorlar yoksa yine bir dümen mi var?
Bir otelin balo salonunun 5gün kiralanması 30bin dolar-40bin dolar.Bu sürede paradayer alan eserler alıcı adaylarınca geziliyor derler.
Benim gördüğümse sadece Kokteyl akşamı orada birileri oluyor.
Peki bu resimleri görmeye gelmeyenler nasıl oluyorda bu resimlere müzayedede saldırıyor ve fiyatların 10katına hatta bazen 20katına çıkmasına neden oluyorlar.
Mesela bir hafta önce 250Milyara satılan bir ressamın ondan 20defa daha güzel bir eseri en büyük müzayede kuruluşumuzda sadeec 18Milyara satılıyor.
Bu ne yaman bir çelişki değil mi?