Çalıştırma-2

Konfiçyüs asıl ne demiş, "kendine yapılmasını istemediğin bir şeyi başkalarına yapma."
Ahlakı yüce bir erdem olarak tanımlamış ve dürüstlükle perçinlemiş. Dürüst kişi aynı zamanda iyi bir kişidir demiş.

Peki iyilik ta o zamandan bu zamana neden kazandıktan hemen sonra kötüye dönmüş. Gidip iktidar mekanizmasına olduğu gibi yerleşmekten olsa gerek.

Konfiçyüse göre dürüstlüğü elde eden iyi kişinin temel görevi geleneksel düşünceleri bilgece yorumlayarak kendine, topluma faydalı olmaktır.

İnsanlaşmak bilgili olmaksa, bilgi ahlaki bir karektere ulaşmaktır.

"İyi insanlar bilgece yaşar ve (adetleri) gelenekleri, alışkanlıkları iyileştirir."

İyi olmak bunu gerektirir.

Bilinen üzerinden iyi bir sonuca varmak.. Erdemi öğrenmek, birlikte öğrenmeyi kolaylaştırmak, adaleti benimsemek ve iyi olmayanı tasfiye etmek.. Konfüçyus un kaygısı bunların yapılmaması durumudur.

Birey bilgi öğrenme ve deneyim aracılığı ile kendi bir tanecik yaşamında nelerin değiştirilip değiştirilmeyeceğinin farkına varır ve bilgelik yol haritasını buna göre düzenler.

İnsanlardan insana, insandan insanlara.. Ölümdür değişmez sadece..

Doğrunun, hakkın korunması ve bu yönde hakikati aramak iyilerin birinci vazifesi..

Platonun mağrasından kafayı çıkarmak, kendi gölgesini algılamak ve yerli yerine oturtmaktır yaşamak, yaşamı kendi ellerine almak..

Adalet toplumsal siyasal olanla çelişki içindedir, devletin "çalıştırma" yaygın durumundaki konumu çalıştıranın safında ise adaleti ve ahlakı belirleyen, dayatan devlet için rahatlıkla kendi adaleti ve ahlakı yoktur diyebiliriz, adaleti de mülkiyetin temelini de korurken.

Gölgemize söz geçirebilmemiz gerekir ahlak ve adalet için.

Modernliktir, insanın birey olarak amaçladığı iyi ile toplumun genel ortak siyasal iyisi arasındaki ayrılığı yaratan, insana belli bir özünü gürleştirme alanı sağlasa da.. İnsanlara oy verdirmektedir 100 yılı aşkın süredir, oy saydırmaktadır.

Yani fikri hür vicdanı hür, eşit vatandaşlar eşit bireyler kavramı çalışmıyorsa modernizm de mekanizmalarıda meşru değildir.

Devletler başka türlü davranabilirler mi?
Kötülüğün kökeni toplumsal hastalıkların kaynağı tek doğrucu devletler değil mi?

Çalıştırma kitlesel bir olgu; çalıştırmadaki adaletsizlik sadece sömürü değil, bir çok kültürel mekanizma beraberinde işsizliğin baskısıyla da kamufle edilmiş yaygın bir mutsuzluk, bi ton yoksunluk.

Modernizm yoksullaştırarak, mideyi evrenin merkezi haline getirdi ise, ahlaki sorumluluk, insanın bu tarih öncesi halinden, birlikte öğrenerek çıkmasını kolaylaştırmaktır.

Başka bir çalışma mümkündür; gönüllü, dayanışmacı, eğlenceli; herkesin yeteneğine göre katkıda bulunduğu ve ihtiyacını karşılayabildiği..

İnsan doğa ile sorunlarını da çözerek, adil bir toplumsal siyasal yaşam biçimini gerçekleştirecek potansiyele sahiptir.

M. Ö lere dayanan düşüncemiz gücünü korumaktadır. Mağradan çıkarıp kafamızı uzatmak ve yaygın diyalog..

Kendimize kendi yarattığımız "sembolik sisteme", kültüre, ezberlerimize, değerlere, dolayısıyla ahlaki sorunlara; yani pozitivizmin bilimdışı, metafizik olarak kabul ettiği, iyilik, özgürlük, adalet gibi kavramlar üzerinden diyoloğu yaygınlaştırmalıyız.

Henüz vakit varken...
Henüz paris yanıp yıkılmadan...

İyiler kazanıyor..