Camisiz köye imam

Öykümüzün geçtiği yer yeşillikler içinde şirin bir mezra. Aylardan haziran. Köylüler çalışmakta. Harman yerinde bir koşuşturmaca ki sormayın gitsin.

Mezra'nın suyu, elektriği, yolu velhasıl herbir şeyi tamam. Tek eksik camii. Mezra sakinlerinin ekonomik durumları iyi.

Herbir seçim öncesi muhtar adayları atıp tutmuşlar:

- Hele beni bir seçesiz, köye iki minareli camii yaptırırem.

Bir başka aday.

-Beni seçesiz. Söz verirem. Dört minareli camii yaptırırem.

Öğlen vakti. Sıcaktan buram buram terlemekte insanlar. Harman yerine bir yabancı gelir. Eli ayağı düzgün. Üstü başı temizce. Haber salarlar muhtara. Muhtar yabancıyı buyur eder evine. Yerler yemek. Allah(c.c) ne verdiyse. Karnı doyar yabancının.

- Muhtar. Haydi gidek namaz kılmaya camiye.

Muhtar mahcuplanır:

- Hele teyzem oğli. Köyümüzde camii yoktur. Namazımızı kılarık evimizde.                                  

- Olur mu heç muhtar. Ben imamım. Köye camii yapah. İmamlığı da ben yaparım.

Muhtarın hatırına gelir seçim öncesi verdiği söz. Akşam olur. Köy heyeti toplanır muhtarın evinde. Camii işini görüşürler. Ve karar verirler camii yapımına. Tam da zamanı. Herkes buğdayının zekatını verecek. Toplanan buğday satılacak zahire pazarında. Muhtar telefon eder. Komşu köyden sabaha kamyon ister.

Sabah erkenden köylüler uyanır korna sesiyle. Toplanırlar harman yerine. Zekat karşılığı buğdaylarını fazla fazla yüklerler kamyona. Kamyonun kasası dolar silme. Buğdayla. İmam adayı yabancı:

- Buğdayı ben götürürem. Tanıdığım zahireciler vardır. Buğdayı satah. Camii için malzeme alah. Aynı kamyonla geri geleh.

Köy heyetinden de iki kişi binerler kamyona. Varırlar zahire pazarına. Kamyon yanaşır zahireciye. İnerler kamyondan. Okunur öğle ezanı. Yönelirler çarşı içindeki camiye. İmam adayı işi ağırdan alır. Kalır geride.

Kamyon şoförü ve iki köylü namazlarını kılarlar. Gelirler kamyonun yanına. Kamyon boşaltılmıştır. Sorarlar zahireciye. Zahireci cevap verir:

-Sizinle beraber gelen buğdayı bana sattı. Aldı parasını gitti.                                                           -Nereye gitti?                                                                                                                                                - - Ben ne bilirem nereye gitti !

Gidiş o gidiş !                                                                                                                                              

O gün bu gündür köylüler beklemekte. İmam Efendi malzemelerle gelecek. Köye, muhtarın söz verdiği camii yapılacak diye..!!