Canım Benim!

Kadınlar şefkatlidir, çocuktur, tutkulu aşkları yaratandır. Bazen bir anne gibi sever sizi, bazense tanrıça olur, karşı koyamazsınız. Kadınlar zoru sever, acırken kalpleri lal olurlar, tek bir kelime dökülmez dudaklarından, yürekleriyle konuşurlar.

Bazı kadınlar sessizce gider, bazı kadınlar yangın yerinde bırakır sizi, talan ederler.. Sanırım ben ikisini de beceremedim. Çünkü bana göre kalmak önemliydi, kalabilmek. Kolaydı vazgeçmek, aşk ummadık anlarda umulmadık şekilde sınar, sabır emek güven merhamet empati... Binayı oluşturan tuğlalardan birini çekerseniz, bina yıkılır, bi kadını üzerseniz kanatları kırılır, ve sen canım benim; elimi kolumu bağladın, dağlandı yüreğim...

Güvenin kırıldığı zaman ne kadar çok seversen sev gidersin. Benim için; biz bu kimsesiz dünyada, yangınların tam ortasında su olmuştuk birbirimize, sarılmıştık, kimse olmuştuk. Sevebilseydin eğer sahiplenebilseydin; gece olurduk, şarap olurduk.. İhanet etmeseydin..

Ben tüm caddelerden, dar sokaklardan, hayatın çetrefilli yollarından geçip yolun sonunda hep sana varırken, sen bana uçurum olmuşsun.  Ben sana kırmızı isem sen bana mavisin. Asi ve mavi... O kadar uçsuz bucaksız kavuşmamız. Ben sana dost olup seni sararken, sen; en güzel sözleri duyduğum adam; sen bana el olmuşsun, öteler olmuşsun, dilim varmıyor ama düşman olmuşsun..

Bi masalı sonlandırmak için güzel sözler gerekir, benim masalım ise cesaret istiyor. Alışkanlık, umut, aşk, sevdiğim balonlar, adının anlamı; özgürlük bunları bitirmeye gücüm var mı bilmiyorum.. Sanki koca bi yerde tek başıma bırakılmış, avaz avaz koşuyorum da çıkışı bi türlü bulamıyorum gibi. Sanki hissimi yitirmişim de tadına bakamıyorum gibi dünyanın..

İnsan severken acıtır mı? Benim her yanım kanadı... Can kesiği oldu da tüm bedenim saramadım... Senin yaralarını sarmaktan sana koşmaktan kendime dönüpt e bakamadım... Gözüm kapalıyken bile görebildiğim sen uzaklara bakarken, ben seninle hep sensiz kaldım.

Bazen yaprakları dökmek gerekir yeniden açmak için demiştin bana, ben seni döktüm yüreğimden. Gittiğin yerler sana yakışmadı, tamamlanamadın oralarda ama buralara da gelme artık, bende ben kalmadım..

Bu sabah uyandım, göğsüm sızladı, tüm hücrelerim bölündü dörde beşe, ama çoğalamadım. Bu sabah uyandım, öpmek istedim seni hatırandan, ama hatıraları iyi insanlar bırakırlar, sen bana keşkeler bıraktın bunu anladım..

3.11.2014