Canımdan canıma

 

Gece televizyon başında Almanya-Türkiye maçını izlemeye çalışıyordum, yarı uyur, yarı uyanık. Uyumuşum, sabah maç sonucu öğreniyorum, yenilmişiz yine. Makûs talih.

 

Bana bu sabah yazmışsın; bu gün biraz yazlıkları kaldıracağım yavaş yavaş halıları yayma zamanı geliyor. Yani bu gün ev hanımlığım üstümde gezmek yok. Bu mevsim seyahati ne severim yüreğim aklım hep uzaklarda. Ayşe’ler Amazon ormanlarında. Ama artık o kadar zor yollar bana göre değil, aşı olup gittiler. Birde başları çok ağrıyormuş ağrı kesici alıyormuş tabi rakım yüksek. Bende Nepal ve Tibetçe öyle olmuştum. Bir daha oralara gidemem zor yolculuklar onlar.

 

İnandım bende :) Ev hanımlığına sözüm yok ama. Gezi olacak, Seyahat olacak, sen gitmeyeceksin. İçin gidiyordur seninde. Biliyorsun yurtdışı sana yasak. İzin vermiyorum. İkide bir bana sende gel birlikte gidelim diyorsun ama. Ben uçaktan korkuyorum, Hem ben kalp hastasıyım biliyorsun.

 

Ben birde şunu anlamakta zorlanıyorum. Türkiye’miz turist cenneti iken, Neden paramız yabancılara gitsin. Yok, yok ben yerli malı kullanmayı seviyorum. Biliyorsun Türkiye'de tüm okullarda kutlanır. Hedefi, tüketiminin artmasıdır. Bu hafta süresince tutumlu olmanın, yatırım yapmanın ve yerli malı kullanmanın önemi anlatılır. İnsanların parasını, malını eşyalarını, zamanını ve sağlığını gerektirdiği gibi korumak ve kullanmasına tutumlu olmak denir. İşte sana İlkokulda öğretilen bir ders. Unutma sakın. Önüme gelene söylemem bunları.

 

 

Birde kendi dilimizle anlaşarak konuşmak ne kadar güzel değil mi? Bizim Ayşe, Fatma, Azize, Cennet, Nisa, Angela, Ashley, Becky, Cassandra, Desiree’den, Ali, Hasan, Hüseyin, Süavi’ler, Yorgo, Paul, Tom gibi isimlerde daha cana yakın gelmiyor mu? Ya Türklerimiz; Ölüm Olsaydı Ayrılık Olmasaydı, Çiçekten harman olmaz- ZARA, Şu Yalan Dünyaya Geldim Giderim. Güler Duman ve Musa Eroğlu, Hele şiirlerimiz, bestelerimiz. Tarihi güzelliklerimizi yazmış olsam ömrüm bitmez.

 

Bedenimde

 

Aklımla, kalbimle, bedenimle

Taşıdım seni günler boyu.

Aldığım her nefeste

Her an, her yerde

Seni düşündüm.

Her şeyin, ama her şeyin

Seni hatırlatıyor

Yanan yüreğime.

Senin sevginin

Ateşi ile yanıyor.

Yeşil gözlerinde

Her gün güneş doğuyor

Sadece seni düşüne biliyor aklım

Bilemiyorum, bana neler oluyor?

Gözlerim dolu-dolu, nemli

Her an ağlayacakmış gibi

Dalgın ve hüzünlü..

Sadece senin için

Öyküler, şiirler yazıyorum

Sevgi cümleleri kuruyorum

Yazıyorum sonra besteliyorum

Yinede burnumun

Direği sızlıyor.

Baktığım, gezindiğim yerlerde

Gözlerim yine yollarında

Seni arıyor yüreğim

Çünkü seni çok özlüyorum…

 

 

Hikmet Metin Çavdar

 

 

 

 

Bir yastığım oluyorsun, kederler ortasında yumuşacık. Sürekli bazı gecelerde duam oluyorsun geleceğimize. Dört mevsimi yaşatıyorsun aynı anda bana hayatı dolu dolu. Sana ayak uyduramıyorum yollar da. Enerjine gücünü. Ben senin bu çılgınlığını seviyorum işte...

 

 

Hani akşam sana kendini beğenmeyi, kendine hayran olana ne denir? Sözü için sordum ya. Bilgi saray yokken, google falan bilmezdik. Daha önce sözlük diye bir şey vardı. Kâğıtlara notlar alır, kitap arasına saklardık. Bu bazen kurutulmuş bir gülde olurdu ve küçük bir dörtlük şiirde. Kitabın arasına koymuştum. Biraz da özlem ''Nostalji'' olsun diye. Akşam, seninle mesajlaştıktan sonra(neydi bu diye) bakayım diye düşünürken, Orhan Pamuk’a ait ‘’Sessiz Ev’’ kitabıma bir daha okurken, kâğıtlara notlar almıştım, kitabın arasına koymuştum. O aklıma geldi ve kitabı açtım, gerçekten de kısa notlarım arasında duruyordu. Yani kendine hayran olan, beğenen: Narsist ve megolaman. ;) Bana tam uygun bir kelime işte.

 

 

Hadi bunu bulmadan yatsaydım, bu yüzden uyuyamadım diyeceğim ama sızmış kalmışım. Sana yazmaya dalmışım, kahvaltı yapmayı da unuttum. Sonra Pazar yerine gideyim. Biliyorsun burada Cumartesi günü Pazar kuruluyor. Gideyim, taze organik sebze alayım.

 

 

Canım gün içersinde görüşürüz, kendine iyi bak sağlık ve mutluluk seninle olsun. Seni seviyorum ve çok öpüyorum Allaha emanet ediyorum.

 

 

 

 

Hikmet Metin Çavdar