Çay demlendi hadi aşk gel!...

Aşk az önce okula gitti, canı öğrencilerinin karnelerini dağıtmaya. Birazdan gelirim, dedi, sen bu arada çayı demlersin, masayı kurarsın. Yatakta biraz naz yaptım, cepten ararsın, dedim, ben de ona göre çayı demlerim. Fazla uyuma, dedi aşk, bensiz. Aşksız uyku uyku değil mi?

Farkında mısın dost, çok soru soruyorsun hayatla ilgili?
Bu hayatla bir derdin mi var? Hayatın işi başından aşkın, bunu biliyoruz, onun için seninle uğraşacak zamanı yok hayatın. Öyleyse serbest bıraksana ruhunu....
Aşk 11.00 gibi gelirim, dedi, ona göre her şey hazır olsun.

Hemen yataktan çıktım, doğru mutfağa, aman allahım, bugün de hava çok sıcaaaaak!....Aç aç, evde ne kadar kapı pencere varsa aç, rüzgar alsın götürsün seni....Şöyle güzelce çayımızı demleyelim, ooohhh...Beyaz peynir tamam, taze kaşar, bal, çilek reçeli, portakal reçeli...Portakal reçeli ile çilek, teyzemden, canım teyzemden.( Teyzemin reçelleri bir numaradır.)
Daha saat 11.00 olmadı değil mi, o zaman bu arada hemen blog yaz, blog, diğer blog yazarları seni beklerdir, bekletmeye gelmez!...
Acaba çocukların karneleri nasıldır?

Bizim evimiz neredeyse okulun burnunun dibinde, ama ses soluk yok, nereye kayboldu bu çocuklar!...Galiba bir ara verecekler ve karneleri öğleden sonra dağıtacaklar, çocuklar da orda burda birbirleriyle şakalaşıyorlardır, evet evet, öyledir.

Heyt beeee, çay da çay olmuş ha!...
İsteyen varsa erinmem, hemen çay servisi yapabilirim.
Aşka, gelirken sakına sıcak simitleri unutma , dedim, İstanbul simitlerini.Canım annem bayılır İstanbul'un simitlerine, Ordu'nun simitleri de güzeldir ama....
Ne olmaz 11.00 miş beeee!...

Acele ettim galiba, öncesinde banyoda biraz daha kalabilirmişim, soğuk suyla sohbette; neyse canım, canım sağ olsun, iktidara sağ değil, sol gelsin.
Acıktıııııım!.....
Kapı çalınıyor, işte aşk geliyor, geldi bile, sonra görüşmek üzere can dost blogcular!....