Cereyan

Sabah TV. Kanallarından birinde spiker haberleri sunarken halkla görüntülü söyleşiler yapıyordu ve görüntüleri ekrana getiriyordu. Karlı bir köy, karların arasında sırtında hayvan yiyecekleri ile zorlukla yürüyen yaşlı bir teyze. Cevahir Teyze. Spiker mikrofonu uzattı ve: “merhaba teyze nereye gidiyorsunuz böyle yüklerle? Adınız nedir?” Kadın: “hayvanlara yiyecek götürüyorum adım Cevahir”  Söyleşi devam ediyor ve konuşmalar arasında Cevahir Teyze: “Bu köyde cereyan yoktu televizyon yoktu, yeni, yeni gelmeye başladı.” Diyince hemen aşağıdaki fıkra aklıma geldi. 

Komşusuna sabah kahvesine giden Zemine Hanım, komsunun kızının yatakta yattığını görünce: “Geçmiş olsun, ne oldu bele dün bize geldiğinde turp gibiydi?” diye sorar. Kızın annesi: “Anam şimdiki gençler laf annamir, getme kızım üşütürsen dedim ama nafile. Dün sizde cereyana kapılmış.” Diyince, Zemine Hanım sinirlenir ve: “viş, viş toprah başan, bizde cereyan ne arir sen de bülirsen ki biz gaz lambası gullanirıh.” Der.

NAHİDE ÇELEBİ