Cide İçin, İlçemiz İçin

   Altta söz konusu edeceğim paylaşımımdan dolayı, alakasız ileti ve yorumlardan dolayı, yanlış anlamalarada mahal verdim ise açıklama yapmak adına...

    Eylül ayının başlangıcında sosyal medyada paylaştığım bir yazı üzerine, bazı bir iki kişinin idrak edemediği, anlayamadığı paylaşım üzerine değinmek dilimin döndüğünce tekrar anlatmak istedim.

    Hatta konuyu açmışken, bilindiği üzere ben “Friedreich’s ataxia hastalığıyla” boğuştuğum için ve sürekli hastanelere ihtiyaç duyduğum için.

Yine, ülkemizde bu hastalık üzerinde ki destekleyici tedavilerin yasal olmadığını dile getirdiğim halde. O kadar çabama rağmen, neden yurtdışına gönderilip o tedavilerden yararlandırılmadığımı yâda ülkemize getirilmediğini benim geçmişte çalıştığım (10 sene) önceki bir gazeteye ve saçıma bağdaştıracak seviyelere kadar zihniyetlere kadar, düşüp, indik maalesef üzülerek söylüyorum.

        Bu yazıdan; paylaşımdan böyle konulara kadar inip, girmek nasıl bir anlayıştır, ben bilemedim. Ben ne vatan hainiyim nede muhalefet yapıyorum. 
Siyasi ilğisi yoktur.

        Ben, gezi parkı olaylarına karışmadım. Ama o parkın, g sini bile bilmeyenlerden eleştiri almak, son derece üzücü.

        Hiç kimse neden diye düşünemiyor, benim geçtiğim yollardan geçmeden ayakkabılarımı giymeden beni eleştiriyor!

         Paylaşım şu, “kimine göre kısa, kimine göre uzun hayatımda başıma (çekmediğim çile manasında) gelmeyen kalmadı ve Yaşamadığım hiçbir şey kalmadı, sayılabilir.
Burası Cide hastane yolu, burada engelliye uygun ulaşım yok.
Bu gibi Acil durumlarda engellinin çağırabileceği asansörlü yâda rampalıengelli aracı yok.
Bazı,  kurumlarda olduğu ve olması gerektiği gibi.

        Benim hastalığım çok zor artık biliyorsunuz. Hangi saat, nasıl olacağım belli değil.
Bütün bunlara bu zor şartlara rağmen ben mücadelemi bırakmıyorum. Sizlerin de desteklerinizle bırakmak istemiyorum…

        O gün de geldiğinden beridir, yani sürekli kronik olan hastalığımdan dolayı devam eden ağrılarım için, yine hastaneye gitmek zorunda kaldım. 2 saatte anca gidebildim. Çünkü sandalye ile gitmek zorunda kaldım, bu sıcakta bu güneşli yaz gününde. Kışın aylarında zaten hiç çıkılmayan o yoldan.
Güzel İlçemizin sahilli Km’lerce uzunken, bulunduğum ev çarşıya uzak ve hastane yolu çok dik. (rampa)

         Çarşıya gitmek hastaneye gitmek, benim gibi bir engelli için ölümden beter. 
Ama herşeye rağmen, birşeyleri yapmak zorundasın. Hayat devam ettiği sürece. Yemek içmek, çalışıp sağlık durumunada baktırmak ggibi, elinden geldiği kadar

       İnanıyorum ki;
Cide gibi ilerleyen gelişen ve göz bebeği bir ilçede ve civar köylerde veya merkez'de yaşayan 400 ü aşkın, Her dalda örnek bedensel, zihinse veya benim gibi hasta olup yürüyemeyen engelli sayısını ben bulabildimse, yöneticilerimizin, idarecilerimizin ulaşamayacakları yerler, bulmayacakları çare ve çözümler yoktur. 

       Çünkü güzel ilçemizin başta; belediye başkanımız ve kaymakamımızın bu ve bunun gibi konularda çok duyarlı olduklarını biliyoruz.
İlçemizin diğer bütün idarecilerinin de, birbirinden değerli olduklarının ve duyarlı olacaklarının farkındayız.
Bu insanların, toplumdan bu kadar uzak kalma sebebi en çok ulaşımdır.
Onların da bir insan olduğunu düşünürsek, o zaman topluma karışmak onların da hakkıdır.

          Yine, kendimi örnek vererek kaleme almam gerektiğinden.
Bu sorunlar olmazsa, yani çözüm çare üretilirse ben ve benim gibi birçok kişi kimseye ihtiyaç duymadan hayatını idame ettirebilir. Üretip, çalışabiliriz.

Buradan Kastamonu'ya gitmek istediğinde, Taksiler 450, 500 Tl. İstiyor. Hiç bir şekilde, Engelli birisi için başka türlü ulaşım yok. İki yıldır burada olduğumdan ara, ara hastaneye gitmem gerekiyor.

        Yönetici ve temsilcilerimizden ricamızdır. 
Benim ve benim gibilerin her daldaki mücadelemi görüp bize destek olacak, hayatımızı kolaylaştıracak düzenlemeleri yapacaklarına inanıyorum.

        İlçemizin birçok işadamı ve Kastamonu’muzun birçok milletvekili var, destekleriyle belediyemizin de, bir asansörlü araca sahip olup mecburi durumlarda kullanıma verileceğini düşünüyorum.

    Ve, toplu taşıma araçlarında yasal zorunluluğu da olan bunun için devletimizden zaten maddi destekler alan minibüslere rampa yaptırılabileceğinin farkındayız.

       
            Şimdiden teşekkür ederim” diyeydi.