Çocuğa "onun yoluyla" öğretmek

Biz büyükler, sahip olduğumuz bilgileri, genelde çocuğun kendi doğal yapısını, karakterini göz önüne almadan, çocuğa öğretmeye çalışırız. Ancak, çocuğa kendi bildiğimiz yolla değil de, “onun yoluyla” öğretmek, çocuğun gelişimi için daha olumlu bir yaklaşımdır.

“Onun yoluyla” demek, çocuğun nereye isterse oraya gitmesine izin vermek değildir, çocuğu onun yoluyla, yani çocuğun seviyesine, algılama yeteneğine ve karakterine göre doğru amaca yönlendirmek demektir.

Çoçuğa, “onun yoluyla öğretmek” demek, çocuğun niteliklerini korumak, bu nitelikleri değiştirmeye değil geliştirmeye çalışmak, çocuğun kendi niteliklerini keşfetmesi ve geliştirmesi için ona gerekli alanı ve imkânları sağlamak ve çocuklara kendi eşsizliklerini iyiye kullanmaları için yardımcı olacak bir yöntem sunmak demektir.

Çocuk, doğal olarak çevresindekileri ve tüm dünyayı kullanarak büyür. Ancak, başkalarını kullanma konumundan, “kendini kullanma” konumuna gelmesi gerekir, çünkü o zaman kendi eşsizliğini devam ettirirken, başkalarını sevebilen ve başkalarına verebilen bir kişi olur. Bunun olması için onlara gerekli araçları sağlamalıyız. Sağladığımız takdirde, çocuklar zaten gerisini kendileri yaparlar.

Hiçbir şey, kötü olmak üzere yaratılmamıştır. Tüm mesele, kötü olana nasıl yaklaştığımızdır.

Çocuğa, “Tam böyle yap” ya da “Tam şöyle yap” demek, ona bir şey öğretmez, sadece ona yapılan bir zorlama olur. Hiçbirimiz o çocuğun kalıtım yoluyla hangi içsel “yükü” taşıdığını bilemeyiz. Çocuk, bizim ona yapmasını söylediklerimizi değil, kendi doğasında taşıdığı içsel “yükü” gerçekleştirmelidir.

Her kişi, tüm insan dokusu içinde kendi eşsizliğini korumalıdır. Çünkü ancak böyle olduğu zaman, başkalarını tamamlayarak bütün doğayı oluşturan genel resmi oluşturabiliriz. Dünyadaki her insan gereklidir ve diğer herkes olmadan hiçbirimiz bütünlüğü edinemeyiz.

Dolayısıyla, aramızdaki farklılıklara hoşgörüsüzce değil, kibarlıkla ve saygıyla muamele etmeliyiz. Çünkü kişisel özelliklerimiz bize doğadan gelmiştir. Düzeltmemiz gereken şey özelliklerimiz değildir. Dikkat etmemiz gereken nokta, bu özellikleri yozlaştırmadan ve kendimizi bastırmadan, onları nasıl kullandığımızdır. Yani özelliklerimizi sadece kendimize çıkar sağlamak amacıyla mı kullanıyoruz, yoksa çevremize, topluma ve doğaya fayda sağlamak amacıyla mı kullanıyoruz? Çocuklara vermemiz gereken eğitimin amacı, çocuğun kendi özelliklerini keşfetmesini, tanımasını ve onları bu sorgulamayı yaparak kullanma becerisini kazanmasını sağlamaktır.

Dünyanın bugün ihtiyaç duyduğu eğitim türü budur.