Çocuklar dünyayı alacak elimizden/ Ölümsüz ağaçlar dikecekler- Nazım Hikmet

Önce sessizlik, şaşkınlık; sonra endişe ve korku;

Şimdi cesaret ve ümit ve iyimserlik ve birlik. Bu ülkede çok şey gördük; tıpkı bizden öncekilerin gördüğü ve bizden sonrakilerin görmesini ummadığımız şekilde. Derin, sarsıcı, iç bulandıran bir kaos durumu. Yayılmaya çalışan içi boş bir korku imparatorluğu; bir ötekileştirme ve ayırma.

Bir baksak çevremize; şöyle ayılır gibi, puslu bir gökyüzünden sıyrılır gibi.Ne için, nereye varmak için; nasıl bir hırs ve nasıl bir dünyevi bağımlılık için.

Değer mi?

Tapılacak kadar yüce mi? 

Ne diyordu Edip Cansever "Yerçekimli Karanfil" adlı şiirinde:

Oysaki seninle güzel olmak var

Örneğin rakı içiyoruz,

İçimize bir karanfil düşüyor gibi

Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda

Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor. 

Uzatsan elini ve tutsan elimi; derken karanfil elden ele;o kadar kolay ki, öylesine de doğal .

Bu ülke topraklarında olduğu gibi bu dünyanın da her milimi gelip geçici;bu evrenin ve tüm diğer hayatların da.

Özü bir olmaktan geçmiyor mu?

Biraz dağıldık; oysaki öyle bir bütünüz, ne zaman unuttuk bunu görmeyi?

Kendimizi aykırı kıldık, kinlendik ve kısasa kısas dedik. Bir zamanlar diye başlayıp, şimdi sıra bizde diye devam ettik.

Ne geçti elimize? Ne kadar tatmin olduk,

Bu gün ülkemin en aşina yerlerinden birinde her şey herkes bir yana küçük çocuklar zarar gördü. Hangi amaç için her şey mübah oldu?

Çocuklarımıza kreşte empatinin anlamı öğretilirken, devlet adamlığının en büyük erdemlerinden biri olgunluk, sindirilmiş hırslar, sağduyu ve eşitlikken

Ne oldu da  bu olumlu yaklaşımı terk ettik?

İnsanların üzerine sıkılanın hala su olduğunu zannetmiyoruz değil mi? Öfkenin, kinin, makineleşmiş  ve robot halini almış, farkındalık ve muhakeme yeteneğinden ayrı bir enerjinin maddeleşmiş hali.

Başka şeyler söyleyelim artık;

Başka emeller besleyelim.

Mesela çocuklarımıza;

Eşimize, dostumuza, yakın uzak; tanıdık tanımadık insanımıza  umut aşılayalım;iyimserlik;

Bir olduğumuzu unutmadan

Sadece ve sadece ölümlü varlıklar olduğumuz ve hiçbirimizin bu dünyaya kazık çakmayacağımızı bildiğimiz için.

Böylece masum bir genç kız dal gibi bedenini siper etmesin tomanın önüne ve en sert sulara,

Düşüncelerinin bile hangisinin suç olduğu ispat edilememiş onurlu gazeteciler  yatmasın hapislerde...

Sıyrılalım egonun tehlikeli sularından ve Nazım'ın dediği gibi gelin  verelim geleceği çocuklara.

Umutla... 

DÜNYAYI VERELİM ÇOCUKLARA- NAZIM HİKMET

Dünyayı verelim çocuklara

Hiç değilse bir günlüğüne allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar

Oynasınlar türküler söyleyerek yıldızların arasında

Dünyayı çocuklara verelim

Kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi

Hiç değilse bir günlüğüne doysunlar

Bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı

Çocuklar dünyayı alacak elimizden

Ölümsüz ağaçlar dikecekler