Çocuklar günlük tutmalı mı? Anneler çaktırmadan okumalı mı?

Alın size bir refarandum sorusu..''Çocuklar günlük tutmalı mı?..Tuttukları günlükleri anneler çaktırmadan okumalı mı?''..

Bana göre, çocuklar günlük tutmalı hem de kesinlikle tutmalı..Ve bu tuttukları günlükleri de anneler çaktırmadan okumalı...Şimdi bazı itirazları duyar gibi oluyorum..Günlük kişiye özeldir, okunmaz, etik bir davranış değildir diyebilirsiniz fakat söz konusu çocuklarımız olunca, herşey mubahtır..

Bu şekilde birçok hatalar, yanlışlar düzeltilebiliyor, kişi kendini tanıyor, ÇOCUĞUNUZUN ULAŞAMADIĞINIZ İÇ DÜNYASINA ulaşabiliyorsunuz.Hafife almayın, karşı çıkmayın...Fakat bunları yaparken çocuğunuza asla ve asla belli etmeyeceksiniz okuduğunuzu..

Çünkü çocuklarımızın iç dünyasını o yazdıkları günlükler sayesinde öyle güzel anlayabiliyor ve ulaşabiliyoruz ki...Çocuk her ne kadar anne babaya açık gibi görünse de öyle olmadığını anlayabiliyorsunuz..Çünkü çok bilmiş şimdi zaman çocukları...Ben itiraf edeyim, kızımın günlüğünü ara ara çaktırmadan okuyorum..Teyzesinin dış mihraklara karşı (!) aldığı kilitli günlük olmasına rağmen:)..

Neler yazıyorlar neler..Duygularıyla, yaşları arasında şaşırtıcı derecede büyük farklar görüyorsunuz..Sizin ona karşı bilerek veya bilmeyerek yaptığınız tüm davranışlarınız, onun beklentileri, üzüntüleri, kırgınlıkları, sevinçleri, beğendikleri, beğenmedikleri en önemlisi yapmak istedikleri, yapacakları hepsi yazıyor..Ne kadar anne baba çocuk aynı frekansta gibi görünüyorsa da, çatışma noktalarımızı anlayabiliyoruz..Bana göre ''ÖNEMLİ BİR VERİ'' kaynağı çocuklarımızın günlükleri..

Kızım 3.sınıfta beri kendi çapında günlüğünü tutar..Mesela ilkokul 3' e giderken aşık olduğunu ben günlüğünden öğrendim..Hiç bir zaman bundan bahsetmemiştir bize..Daha bacak kadarken yazdığı karamsar aşk acısını şöyle dile getirmiş..Okuduğumda epeyce yüzümü gülümsetmişti..

''Sevgili Günlüğüm..

Ben K.....n 'a aşık oldum..Ama o bunu bilmiyor.Benim onu sevdiğimden haberi yok..

Offfff Allahım offff.....Sevmek ne kadar zor bir şeymiş'''

Düşünün işte, daha ilk okul 3'e giden bir çocuğun hissettiği duygulara bakın...

Tabi bu durumu usulünce halletmiştik o zaman..Bu yaşlarda sevgili olunmaz, aşık olunmaz, sadece arkadaş olunur diye..Arkadaşca bir sevgi senin ona hissettiğin vs..vs..diye açıklamalarda bulunmuştuk..

Daha ilerki yaşlarında yazdığı, günlüğünde ki bir sayfada da şunlar yazılıydı...

''Sevgili Günlük

Bugün çok mutsuzum..Çünkü annem bana teyzemlerin yanında ters davrandı..Kalbim kırıldı...Ben ona küstüm.Benden özür dileyene kadar da barışmayacağım''...

İnanın ben bunun farkında bile değildim...Küs oludğunu özür beklediğini ben günlüğünden öğrendim..Farkında bile değildim yani..

Görüyorsunuz değil mi içlerinde ki kopan fırtınaları..Hadi bunlar daha çocukca masumca itiraflar, daha ergenlik döneminde yaşayacakları iç çekişmelerini de bunlara aktaracaklar..Tabi okunduklarını farkedene kadar...Bu sebepten dolayı üstlerine gitmeden, onları ürkütmeden günlük tutmalarını teşvik edip, devam etmelerini sağlamalıyız diyorum.....

Benim şimdilik iyi gidiyor, şayet bu yazımı görüp te okumazsa:)...

Tüm çocuklar çiçektir, tüm çocukları çok seviyorum...