Çocuklarda Depresyon

Çocuklarda depresyon tanısı koyabilmek için bazı belirtiler görülmesi gerekmektedir. Bunlardan bir kaçı şöyle sıralanabilir; ilgi ve istek kaygı, uykusuzluk, kilo kaybetme, zevk almama, huzursuzluk, kilo alma, aşırı yorgunluk, uyuma, konsantrasyon güçlüğü, tekrarlayan ölüm, intihar düşünceleri… bu belirtilerin en az beşinin iki hafta boyunca devam etmesi durumunda depresyon tanısı konuabilmektedir. Bu oran her zaman olmak durumunda da değildir. Daha az belirtinin daha kısa sürede kendini göstermesi ile kişinin klinik durumuna göre de tanı koymak mümkündür.

 

Çocuk yaşına göre farklı belirtiler ile depresyon kendini gösterebilir ve erişkinler ile çocukların depresyon özellikleri birbirleri ile benzer özellikler göstermektedirler. 7 yaşından küçük çocuklar dil becerilerini yeteri kadar aktif kullanamadıkları için şikayetlerini anlamlı şekilde aktaramayabilirler. 

 

Yaş dönemleri ile depresyon belirtileri arasında farklılıklar görülmese de benzerlikler oldukça fazladır, içe kapanma, sosyal ortama girmek istememe, can sıkıntısı, baş ağrısı, karın ağrısı, öfke,sinir… şeklinde görülmektedir. Yaş küçüldükçe ölümle sonuçlanan intihar girişimleri de azalmaktadır ancak ergenlik ve yetişkinlikte depresyonda olan bir kişinin intihar girişimlerinin sonucu o kadar da negatif değildir.

 

İntihar düşüncesi olan vakalar özel olarak izlenmelidir. Birbiriyle bağlantılı olarak çocukluktaki depresyon gelecek süreçleri etkileyecek ve risk oluşturabilecektir.

 

Ergenlik öncesinde anksiyete ve distimik bozukluk ile hiperaktivite bozukluğu görülme oranı yüksektir. Distimi hafif derecede kronik depresyon ile örtüşmektedir.

Kız ve erkeklerde ergenlikten önceki dönemde görülme olasılığı eşit iken ergenlikten sonra kızlarda artış görülmektedir.

 

Çocuklarda depresyonun iyileşme süreci daha uzunken tekrarlama ile iyileşme oranı daha yüksektir. Ergenlerde iyileşme ve tekrarlama ise daha az görülür. Hastaların yarısında manik depresif psikoz (depresyon ve mani nöbetleri) görülebilmektedir. Eğer erken başlayan bir depresyon var ise ailede manik depresif psikoz olması, bu rahatsızlığın gelişme düzeyini arttırır.

 

Depresyon, bir takım hormonal değişiklikler ile, genetik nedenler ile olumsuz aile ilişkileri olan durumlarda, çocuğun ihmal edilmesi, sevgi ve şevkatten uzak olması, boşanma, madde kullanımı ile deneyim yaşaması, dışlanma, arkadaş ilişkilerindeki sorunlar ile beyindeki anatomik problemler ile bazı fiziksel rahatsızlıklar ile ortaya çıkmaktadır.

 

Tedavi şekillerine bakarsak; oyun terapisi, bireysel psikoterapi, grup ve aile terapisi ve ilaç tedavilerinin uygulandığı görülmektedir.