Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 
 

Beyhan BiÇKİN KOZANOGLU

http://blog.milliyet.com.tr/turk35

27 Ağustos '09

 
Kategori
Özel Günler
 

Cok çabuk büyüdün bebeğim çokkk

Cok çabuk büyüdün bebeğim çokkk
 

BÖYLE BİR BEBİŞTİ ANILIM BENİM


28 Ağustos sabahıydı o büyük heyecanla uyanışım. ' ıkı gün daha dayansaydın ya' diye dert yanışım..

Geçmek bilmeyen 9 ay geçmişti. Hemen hastaneye haber verdim. Sesimden anlamışlardı heyecanımı, sakinleştirmeye çalışıyorlardı. Yarım yamalak duyuyordum sesleri. Annemin telaşı, babamın sakin görünme çabasına rağmen yüzünün sararması, dün gibi sanki.

Nihayet kapı çaldı, beni hastaneye götürecek olan hastaarabası gelmişti. Beni itina ile merdivenlerden indirirken bir yandan da yolun ne kadar süreceğini filan anlatıyorlar ama dinleyen kim. Beni sedyeye yatırdıklarında sordukları soruyu hala uyum toplantılarında anlatırım. Yarı doktor eğitimi almış bir erkekti yanımdaki ve bana sorduğu sor şuydu ' bebeği kontrol etmem lazım, karnına elleyebilir miyim' Sormasındakı neden ise benim müslüman oluşumdu.

Vee nihayet Roskılde Büyüksehır Belediyesi Hastanesindeydik (Roskılde Amt Syghus). 9 ay bekleyen ben son saatleri bekleyemez olmuştum. Ellerim karnımda koridorda dolanıp duruyordum.

Bebeğim olacağını duyduğum andan doğduğu ana kadar ellerim hep karnımdaydı. Pek çok kimse bunu anlamakta zorlanıyordu ama, bu benim bebeğimle olan en güzel bağlantımdı. Ellerimin sıcaklığına verdiği tepkiyi sadece ben hissediyordum, belki bu yüzden sadece ben anlıyordum bu duygunun güzelliğini.

Ve hayatımın en güzel anı.. Bebeğim, miniciğim kucağımdaydı. Hayatta yaşanıp , yaşanabilecek en güzel duygu. Bıngıl bıngıl bakan minicik gözler. Ve bu benim bebeğim. Benden bir parça. Öpmeye, koklamaya doyamadığınız saatler...

Gece boyunca hemşireler bakıyor bebeğe, anne dinlenebilsin diye. Ben sürekli uyanıp ' bu ağlayan benim bebeğim mi?' diyordum, hemşire ' hayır degil, sen uyu bebeğin ağlarsa biz getireceğiz' diyordu. Ertesi gün bana ilk sordukları, ' bunca bebek arasında kendi bebeğinin ağladığını nasıl biliyordun' oldu. O günden sonra bebeğim ne zaman ağlasa üzülse hep içim yanar.

Bebişin adını ANIL koyduk. 4 kılo ve 53 cm boyunda yumacık bir şeydi..

Geceler boyu ya bir şey olursa da duymazsam diye uyuyamadım, hasta olunca ' benim yüzümden' diye kahroldum, altını değiştirirken ayaklarını ağzıma soktuğum, 2 aylıkken havuza götürdüm diye annemden azar işittiğim, amanin boyu sehpa kadar oldu, vay aslanım merdiven çıkıyor, annesin birtanesi okuma öğrendi, akıllı yavrum Atatürk, ü tanıyor, dedesi onu o kadar çok seviyor kı 50 metre uzaktaki okuluna araba ile gütürüyor ıslanmasın yağmurda diye..bezelyeyi sevmezdi benim oğlum, patatesle haşlar ezerdim, neden yesil diyince 'patateslerin karnı ağrıyormuş' derdim o da afiyetle yerdi.............( aklıma ılk gelenleri yazdım, yoksa kitap olur yaptıkları)


Sonra bir gün bir baktım Anıl 18. yaş günü için hazırlık yapıyor. 18 sene mi geçti benim bebeğim dünyaya geleli.

Ehliyet sınavı için hazırlanıyor. Güzel Kız arkadaşı Zalla yemeğe gelecekmiş onun telaşını yaşıyor. Traşı sabah mı olsun aksam mı onu dert ediyor, Halter çalıştığı için üçgen olan vücüduna artık dar olan, en sevdiği, pırtık pırtık olmuş tişortünden bulamıyormuş ona mızmızlanıyor..annesi yorgun gelecek düşüncesi ile yemek hazırlayıp annesine süpriz yapıyor.

Ben bütün bu olanları acaba rüyamı diye anlamaya çalışıyorum.

Dün bas yastığına sığan bebek mi 1, 86 boyunda adam oldu?

Daha dün gibi doğması, yürümesi okula başlaması. Bu üniversite muhabbeti nerden çıktı?

Ağzıma sığan o minicik ayaklar mı böyle kocaman oldu?

Ne çabuk 'Ata dedemmm' dediğin Atatürk'ü ve düşüncelerini savunacak kadar büyüdün?

Bütün bunlar rüyaysa bile ben bu rüyayı her gün görmeye razıyım.

ANIL'IM, ŞİMDİYE KADAR BİNLERCE KERE DUYDDUN BU SEFER OKU :o) İYİ Kİ SENİ DOĞURMUŞUM, GÜZEL ALLAHIM İYİ Kİ SENİ BANA VERMİŞ.

BİR ANNENİN EVLADINDAN BEKLEYEBİLECEĞİ HERŞEYİ VERDİN SEN BANA. MİLLİYETCİ, ATATÜRKÇÜ, SAYGILI, SEVGİ DOLU, AHLAKLI, KÜLTÜRLÜ HER ŞEYİ İLE ADAM GİBİ ADAM OLDUN. BU YÜZDEN SANA NE KADAR TEŞEKKÜR ETSEM AZDIR.

İYİ Kİ VARSIN ANNEM. ARADA SIRADA KAVGALAŞSAK BİLE BİLİYORSUN Kİ SEN HEP BENİM BİRTANEMSİN. SENİ HER ZAMAN ÇOK SEVİYORUM, SEVECEĞİM.

HANİ 18. YAŞ GÜNÜ HEDİYESİ İÇİN SÖZ VERDİĞİM MURAT 124 VARDI YA, BEN BİLMEDİM Kİ SEN BU KADAR ÇABUK 18 OLACAKSIN, ISMARLADIK FABRİKASINDAN GELECEK!! ANNEM BEKLE AZ DAHA :)))))))

NICE YILLARA BEBEĞİM, IYI KI DOĞMUŞSUN


 
Toplam blog
: 124
: 1137
Kayıt tarihi
: 24.08.06
 
 

Danimarkada yaşayan bir İzmir'liyim. Hiç de sanıldığı gibi yurtdışında olduğum için milliyetçi değil..