Cumhuriyet, din, iman, kodaman...

Şimdi eğri oturup doğru konuşalım...

Şimdiki iktidara vurmadan önce, maziyi kurcalayalım bakalım...

Ülkemizin ezilen halk kitleleri, 50 yıldır, Demokrasi diye diye, anti demokrat iktidarların oyuncağı oldu.. Cumhuriyet diye diye Cumhur'u ezdiler...

İki arada bir derede kalan alt ve orta sınıf, sistemin kendilerini sürekli dışlaması nedeniyle, siyaset sahnesinde kesinlikle yer alamadı. Hep ekiplerin anti demokrat parti ve pırtıların duygu sömürüsüne uğradı.

Üniversiteyi bitirdiğimde, girdiğim ve yazılıda kazandığım hariciye memurluğu ile sınavın mülakatında elenmiştim...

Tek suçum ve noksanım,'dönemin dışişleri bakanı, Çağlayangil'den' -Hamili kart yakinimdir-ibareli kart getiremeyişimdi...

Bir garip memur çocuğu olduğumdan ne demokrasi ne de Cumhuriyet ne de iyi bir Müselman çocuğu olmam beni kurtaramamıştı...

Memleketimin kodamanları, yüksek bürokratları Cumhuriyet, Demokrasi ve İslamiyet âşıklarıydı... Amma velakin hepsi de ' Zengini seviyorlardı. '

KO-DA-MAN BULAMADIN MI YANDIN !..

Daha yüzlerce hukuksuz örneği yazsam bu sayfalar almaz...

Halkın en ulvi duyguları,sürekli siyasete alet edildi... Birçok, 'İşini bilen üç kağıtçı siyasiler' nedeniyle, Milli -dinî duygular ve Çanakkale ruhu da bu arada tuz ruhu oldu... Uçtu...

Değişken ve içiboş eğitim politikaları (?)çıkarcı dersane kıstasında, çoktan seçmeli sınavlar kıskacında, yoksullaştırılan insanımızın içi boşaltıldı...

Şimdilerde, o, sürekli ezilen sınıfların çocukları büyüdüler.

Bu çocuklardan bazıları gerçekleri algılıyorlar artık...

Eşit koşullarda ülke gelirlerinden pay alamadıklarını, köleleştirildiklerini anladılar...

Milli gelirin aslan payının, bir avuç, anası Kadir gecelerinde doğurmuş, şanslı gruplar ve aileler  tarafından sürekli 'Ham edidiğini ' algıladılar..

Büyüklerin(?) en ulvi duyguları kendi çıkarları doğrultusunda kullandıklarını algıladılar...

Babalarının, dedelerinin Cumhuriyetçiler (?) ve Cumhuriyet karşıtlarınca, ırkçılarca, din bezirganlarınca, ezelden beri horlandıklarını anladılar.

Bazıları uyandı... Evet !.. Bazılarının soktuğu Çeçe Sineği, uyku hastalığına devam ettiriyor gariplerimi...

Bazı gençler, yurtlarda, bargâhlarda,dergâhlarda suskunlaştırıldıkça, el-pençe-divan'laştırıldıkça, bazı gençler de Kemalist geçinenlerce, Gazi'nin sırtına basa basa, nasıl aldatıldıklarını yeni yeni anlamaya başladılar.

12 Eyül sonrasındaki aylarda aynı kodeslerde işkencelere uğrayan, aynı paketten sigara üleşen  Sağcı-Solcu çocuklar gibi...

O çocuklar, bugün hastalar  veya yoklar !..

Onların hikayeleriyle büyüyen çocuklar var şimdi..

Onların Püskevit milliyetçiliklerine de karınları tok !..

Atatürk'ün omuzlarına kimlerce basıldığının da farkındalar sanırım...

...

Şimdi bazı tiranlar, bu herşeyi algılayan çocukların kellelerini uçurmaya çalışacaklar...

Zırhlı makam araçları, bir türlü demokrasisi liyakatince tesis edilememiş ülkenin bayrağını sallayarak geçecekler yine...

Zırhlı Audi hayalleri kuranlar olacak elbet...

O muhteşem araçlar, içinde bol korumalı, gerdanı ve ensesi kalın, hazineden çokca geçinmeli yağlı adamları taşır mı bilemem..

Yine bankamatikleri güçlü olanlar, askerlik yapmayanlar,kışlaya bile uğramadan evlere teslim tezkereler alacaklar.

Yine gariban çocuklar, dağda-ovada birbirini boğazlamaya devam edecek mi bilemem...

Artık, fukara şehit cenazelerinde cami avlularında bile yuhlanan demokrat yetkililer, yine evlere teslim cenazeler mi yollayacaklar bilemem...

Bir gerçek var ki...

Bazıları yine seyredecek...

Bazıları ezik politikalar numarasından bölücülükten pirim yapıp yine zenginleşecekler...

Bazı çocuklar açlık grevine yine gidecek; yine ağa babaları bölücü patron tiranları bal-kaymak-kadayıf-kebaplı sıra gecelerine devam edecekler.

Ağa dedeleri de öyle yapmıştı... Dedelerini de sevmezdim ki !..

....

Ürperiyorum...

Altmış yıldan fazla izliyorum... Film hep aynıydı..

Fakat, bazı şeyler hiç de eskisi gibi olacak gibi değil..

Aç tavuk buğday ambarını delmeye başladı bile...