Dağlar size emanetimiz var!

Coğrafyamızla gurur duyduk. Engin denizlerimizle, ovalarımızla, bitki örtümüzle ve o heybetli dağlarımızla. 

Bizler için dağlarımızın ayrı bir yeri vardı çünkü onlar pek çok efsaneye konu, marşlarımıza ilham kaynağı olmuştu "Bu gök deniz nerede var. Nerede bu dağlar taşlar...."diye coşturan Gençlik Marşımız gibi. 

Onun için değil mi ki babalarımızı dağlara benzettik. Evlatlarımızı da. Onları güçlü bildik. Sırtımızı yasladık. Kale gibi dedik. Çünkü dağlar yüceydi, uluydu, güvenilirdi, geçilmezdi. 

Ne oldu ey dağlar! Değiştiniz mi yoksa! Mehmetçiklerimize kol kanat geremediniz mi? Ne olur dağlar, yine kale gibi olun, askerimize kurşun geçirtmeyin. Yıkın üstünüzdeki taşları, zarar verenleri un ufak edin. 

Sırt sırt veren dağlar, sırtınızı yiğitlerimize çevirmeyin! Çünkü biz onları size emanet ettik. 

Aysel AKSÜMER