Daha cömert

“Eskiden iyilik yapılır söylenmezdi, sonra hem yapmaya hem söylemeye başladılar. Şimdi ise yalnız söylüyorlar.”

“Az veren candan, çok veren maldan.”

Adam çevresinde hatırı sayılır ve çok cömert birisi olarak tanınıyordu. Köyünde ve çevresinde her zaman cömertliği ile anılırdı.

Cömert adam ve köyün ileri gelenleri köy meydanında çay içiyorlardı. Yaşlılardan birisi cömert adama:

-Dünyanın en cömert adamı sensin. Seninle aynı köylü olmaktan gurur duyuyoruz. Bu dünyada senden daha cömert birisi daha var mıdır acaba? diye sormuş.

Cömert adam:

-Var, demiş.

-Peki kimdir? diye sormuşlar.

Adam anlatmış:

-Bir gün komşu köyde yeni evli bir çiftin misafiri oldum. Bana bir tavuk keserek izzet-i ikramda bulundular. Ben de, teşekkür ederim, ben tavuğun sadece ciğerini yerim, diğer taraflarını pek sevmem, dedim. Sofra ortaya konmuşken genç adam bir ara kayboldu. Sonra bir tepside bir sürü tavuk ciğeriyle birlikte geri döndü. Bir kere benim tavuk ciğeri yediğimi duydu ya. Beş tavuğunun beşini de keserek ciğerlerini bana ikram etti. Bu genç adam benden kat be kat cömertti. Sonra “bunu niye yaptın senin olan biten beş tavuğun varmış, hepsini niye kestin” dedim. Genç adam bana:

-Siz benim misafirimsiniz ve tavuk ciğerini çok sevdiğinizi söylediniz. Ben elimde bulunanın hepsini size nasıl ikram etmem dedi.

Orada bulunanlardan birisi şöyle dedi:

-Peki sen onun bu cömertliğine karşı ne yaptın.

-Ben de ona yirmi keçi on koyun gönderdim.

-Gördünüz mü siz ondan daha cömertsiniz.

-Hayır o benden daha cömert. Çünkü ben bütün malımın az bir kısmını ona gönderdim. O ise bana bütün elinde olan malını ikram etti demiş.

Sizce hangisi cömert?

Efendim…!