Dalgalar Kaderim Oldu

Dalgalar yol verirken gemime,
Deniz köpüklerini örtmüştüm üzerime...
Balıklar yoldaşımdı, gecenin derininde
Kelebekler yelken olurken direğime.

Dalgalarsa pusulam oldu... gideceğim yere..

Ayı izledim,
Yıldızları izledim,
Rüzgârı izledim…
Gücüm tükendi, boş verdim.

Dalgaların eline bıraktım kendimi..

Ay yerinde durmadı,
Yıldızlar ışık vermedi,
Rüzgâr başına buyruktu,
Benimse gücüm sınırlıydı.

Hırçın dalgalar kaderim oldu...

Rüzgâr, bulutları önüne kattı,
Ay, gölgeler arkasına saklandı,
Sabah ışığı, yıldızımı soldurdu,
Güneşin ışığı, gözümü aldı.

Dalgalarsa istediği kıyıya attı…

Kendime gelip gözümü açtığımda
Yıldızlar saklanmış, ay kaçmıştı
Bulutlar dağılmış, rüzgâr susmuştu.
Dalgalar durulmuş, deniz uykudaydı..

Güneşin hükmüne kalmıştı zaman…

Xxx
İşte böyle.. bazı şeyler olacağına varıyor... hem de her zaman…
En iyisi Hayyam ustaya soralım bu meseleyi..
Bakalım ne der...

"Bu varlık denizi nerden gelmiş, bilen yok,
Öyle büyük bir inci ki, bu büyük sır, delen yok...
Herkes aklına eseni söylemiş durmuş,
İşin kaynağına giden yolu, bulan yok..."

Desene bize düşen yine yaylayı serin tutma olayı..