Değişik bir tat mı?

Habercinizde olmayan biri sizin blogunuza yorum yaptığında ne yapıyorsunuz ? Sadece yoruma cevap verip bitiriyor musunuz olayı  orada? Yoksa  derhal habercinize ekleyip o kişinin yazdığı enson bloga yorum mu yapıyorsunuz  ? Peki  bu yorumu kısa kesip “ eline sağlık arkadaşım “ diye kısa mı kesiyorsunuz?  Bir iade-i ziyaret ve iade-i yorum yetiyor mu size?  Bunlar eminim ki blogda aklımıza gelmeyen ama hatırlatılınca “ aa evet ya “ dediğiniz sorular mı?  Bazen bana da olmuştu ve ben de saygısızlık olmasın diye hemen iade-i ziyaretimi sunduğum olmuştu. İnsan gerçekten çok seviniyor farklı bir  yazardan yorum aldığında. Alışılagelmişliğin dışında bir durum söz konusu olduğu vakit insanın sevinme mekanizması sanırım biraz daha farklı çalışıyor. 

Nasıl diyeyim? Mesela düşünün ki birkaç tane şöyle bol şerbetli bir Antep baklavası yediniz  ağzınızı “ şappır şappır “ yapa yapa. Hatta şerbeti damağınzı  çok mutlu etti. Ve ( olacağından eminim ) çok tatlıdan artık  bayılma safhasına gelmeye başladınız. Ne yapacağız, neye ihtiyaç var? Büyük bir çoğunluğunuz “ su “ şıkkını seçecek biliyorum. Ama ben “ The Ayran “ diyorum. Bir nevi  “ I Run “ :)  Bol tatlının üstüne şöyle miss gibi bir ayran içtiğinizi düşünün. Ohh bıçak gibi kesti şerbet-i mübalağayı. Çok  tatlının üstüne bu tuzlu ayran iyi gitti değil mi? Bu benim kendi benzetmem. Siz başka tuzlu bir içeceği de  anımsatabilirsiniz.

Mesela “ Şalgam “ . Ağız tadı sizin. Biliyorum  konuyu çok sündürdüm de uzadı gitti. Demem odur ki; Çok sevdiğiniz o tatlı yazar dostlarınızdan ( habercinizde bulunan  ve size her blogunuza yorum yapan o güzel dostlarınız ) sürekli yorum geldiği için zaten mutluluktan iki dudak arasındaki sevindirik olma mesafesi had safhada. Allah bozmasın sizi ne diyim  =) Bir bakmışsınız habercinizde olmayan bir yazardan yorum ya da mesaj gelmiş. Allaaah tutmayın beni gönül kahvesine bir  Allah misafiri gelmiş. Buyrun efendim buyruun tadında cevaplar verirsiniz. Yalan mı ama ya? Yok yok doğru bu bence.  Çok farklı bir duygu ama değil mi? Buranın gayesi zaten bu değil mi ? Yeni dostlar kazanmak, yazılanları paylaşmak, paylaştırmak. Ben burayı çok seviyorum. Bu, zorla başka tadlar arama değil ama sanki yeni tadları da keşfetme  isteği sanırım. Ama yanlış anlaşılmasın sürekli yazıştığınız blog dostlarımızın yeri ayrıdır. Onlar VIP dostlardır asla bırakılamazlardır. Yeni insanlara da kapı açmak  kucak kucak yapmak da  insanlığımızın şevkat odalarının her daim  hali hazırda olmasından dolayıdır.

Kendi lafımı burada balla keserken hepinize sevgilerimi sunuyorum ve sayfamıza yeni gelen arkadaşlarımıza kocaman ( Aykut değil ama ) HOŞGELDİNİZ diyelim.