Demleniyor bu acı

Gecenin bir vakti
Belirsiz bir ateş
Kaynatıyor demliği yavaştan
Anılarım buharlaşıyor aynada
Ama ben ve alışkanlığım
Su eklemeden, şeker atmadan
İçiyorum o acı demi, kederimi..

Mucize bekliyorum öylece
Belki doğum günümde arayacak diye
Ama alınmıyorum, hata aramıyorum
Sadece bir an gelirse eğer,
Seni görebilmeyi istiyorum...
Uzaktan masum, hiç farkında olmadan
Düşünüyorum ama d/üşüyorum..

Simsiyah kıvırcık saçlarınla gizlerdin
Gözyaşlarını ayrılık vakti
Silerdim buğulu gözlerini, yine geleceğim...
Yine o bakışmalar yetecek bize...
Dert olmayacak aramızdaki bitmeyen yollar...
Niye ağlamadığımı sorarsan
Güçsüz görünmemek için biriktirirdim.

Şimdi ise birikenleri harcıyorum
Hiçte tutmuyorum gözümde
Uçlar kırılmış artık yıllar geçmiş
Belki yeni bir ağlatanın var...
Belki çoktan unuttun bilmiyorum...
Bu kaybedişi hakettiğimi biliyorum
Geçmişle yaşanmaz fakat ben yaşıyorum...