Demokrasinin güzelliğini şimdi daha iyi anlıyorum

Ta ilkokuldan beri demokrasinin, halkın eşitliği esasına dayalı çağdaş ve adaletli bir yönetim biçimi olduğunu duyuyoruz, okuyoruz, biliyoruz.

Ancak son zamanlarda fiilen bunu daha yoğun yaşadığımı ve daha iyi anladığımı söyleyebilirim.

Demokrat Parti’nin top yekün Yassıada’da yargılandığı ve iki bakanıyla başbakanının idam edildiği günlerde, öğrenci olaylarında Menderes’in yakasına yapışan bir genç olarak Deniz Baykal’ın adını işitmiştim.

“Demokrasi istiyoruz” diye başbakanın önüne çıkıp yolunu kesen gence, Adnan Menderes’in, “evladım, bir delikanlının, başbakanın yakasına yapışabilmesinden daha iyi demokrasi olur mu?” diye cevap verdiğini de duymuştum.

Yine de benim kafamda böyle bir olay yaşanmazmış gibi bir his vardı.

Şimdi bakıyorum da, bugünlerde Ankara’da yaşanan her sahne, demokrasinin güzelliğini bir bir ortaya koyuyor.

Cumhurbaşkanlığı seçiminde, bir cumhurbaşkanı adayına söylenmedik söz bırakmayanlar, onu açıkça desteklemeyeceğini söyleyenler, o bizim cumhurbaşkanımız olamaz diyenler, kendileri başka aday çıkarıp oyunu ona verenler, boş oy kullanarak meclisteki varlıklarını sıfıra indirenler, halkın temsil gücünün meclise yansımasını çok önemli bulup, oy verenlerin % 20’sinden temsil hakkı aldığı halde meclise girmeyenler, şimdi Gül’den, adalet, hakkaniyet, tarafsızlık, demokratik davranış bekliyorlar.

Böyle bir şey beklemeye hakları yok demiyorum, sadece bu ne güzel bir yönetim biçimi diyorum. Size karşı olanlara kızmayacaksınız, aleyhinizde konuşanlara soğuk davranmayacaksınız, sizi sevmeyenlere uzak kalmayacaksınız, bundan daha güzel demokrasi, bundan daha güzel yönetim olabilir mi? Mazallah farklı bir yönetim biçimiyle idare edildiğimizi bir düşünsenize, neler olurdu...

Bu kadarla da sınırlı değil. Bugün yapılan törenlerde ilk kez karşı karşıya gelen cumhurbaşkanı ve kuvvet komutanlarının hareketleri birebir izlenerek kamuoyuna aktarıldı. Bazı askerler selam vermiyormuş da, cumhurbaşkanım değil, cumhurbaşkanı şeklinde hitap ediyormuş da vs.

Bir olay çıksın diye ne kadar da meraklıyız. İlhan Selçuk bile ümidini hâlâ kaybetmemiş. Fakat bu umut Gül’ün iyi bir cumhurbaşkanı olabileceği umudu değil. Birilerinin Gül’ü oradan apar topar indirebileceği umudu.

Ve ilk töreni kazasız belasız atlatmışız. Türkiye’nin şu haline bir bakın. Demokrasinin hakikaten çok güzel bir yönetim olduğunu siz de kabul edeceksiniz. Çünkü insanlara insan olduklarını ne güzel de anlatıyor.

Cumhuriyeti ve demokrasiyi bizlere armağan ettiği için ulu önder Atatürk’e ne kadar teşekkür etsek az...