Dilenci Vapuru : Çıkış yok (yok ya?)

Tam da o anda olur, evet. Show tivi de kırmızı nokta belirir, bir saat bekledikten sonra topu topu yirmi saniye sürecek sonra da kesilecek olan helecan fırtınası tam başlayacaktır ki annenin susayacağı tutar ve hayalet gibi biter oturma odasında. "Oğlum sen daha yatmadın mı?" Evet evet tam da böyle olur. Kimse yokken azıcık bir pırtlayayım dersin, koku beklediğinden kuvvetli çıkar. Odana iki dakika içinde beş ayrı kişi gelir. Böyle olur, aksi olsa tuhaf olur. Osurukçuya çıkar adın. Haksızlar mıdır?

Aksi olsa tuhaf olur.

***

Rüyamda askerdeydim ve yakın bir yere bomba düşüyordu. Arkadaşımla beraber çok korkup askerden kaçmaya karar veriyoruz. Ben diyorum ki zaten daha önce askerlik yapmıştık, bu sefer gönüllü geldik. Artık gönüllü değiliz şu andan itibaren yani asker kaçağı sayılmayız diyorum. Arkadaşım da ikna oluyor. Kaçacağız ama nasıl?

Ben küçükken şeker bayramında yaptığım gibi, fazladan çikolata araklama sinsiliğime bürünerek ıslık çalarak başka şeylere bakarak nizamiyeye geliyorum. Ben çıkmasına çıkacağım ama yanımda arkadaşım yok ve onsuz da tedirgin oluyorum. Tam o sırada arkadaşım lamborcinisi ile kışlanın içinden çıkışa geliyor. Aa diyorum iyi ki arabayla gelmişsin. Bu kadar pahallı bir arabada kimse bizim asker olduğumuzu anlamaz.

Lamborcini ye binip gidiyorum. Sonrasında da sabaha yok kadar inzibat gelecek de basacak evi, yok içtimha da eksik olduğumuz anlaşılınca bakalım neler olacak diye stresten gerçekten de uyuyamıyorum. Arada lamborcini ye sığmıyorum (alçak tavan) yüzünden afakanlar basıyor. Ön koltuğu çıkarıp atıp yere oturuyorum arabanın içinde.

"Ne b.ktan araba lan bu" diyorum. Arkadaşım alınıyor tabi biraz.

***

Aksi olsa gerçekten tuhaf olurDU. Bir müdür yardımcısı kadın vardı ortaokulda. Ne kadar korkunç bir kadın olduğunu anlatmak için tek bir örnek vereceğim, 35 numara beyaz deri çizmeleri vardı. Artık sanırım başka tasvire grek yok, zaten ben de pek tembelim. Biz dersteryken falan okulun boş koridorlarında yürüdüğünde çizemlerinden çok feci derecede ürpertici sesler çıkardı. Kadından ölesiye korkmaya başladım. Ben fareyim de o yılan, ben balığımda o kartalmış gibi, her an yenilme, yutulma parça parça edilme korkusu yüreğime yerleşti. O beyaz çizmeler hele o beyaz çizmeler. tak tak tak. Aksi olsa şaşrdım zaten. Annem bu kadından nasıl DAA korktuğumu fark etmiş ve kadınla tanışmak için okula gelmişti. Sonra bana dedi ki git Ayşe Hanım (ismini zikrettiğime inanamıyorum) seninle konuşacakmış falan dedi. beyaz çizmeler. Aksi olsa şaşardım.

Sevgili arkadaşım, sen bir zamanlar buralardaydın, artık yoksun biliyorum. Fakat ben yine de sana dediğimi hatırlatmak istiyorum. Anlattıklarım %100 gerçek. Fakat yine de benim hiç bir dediğime inanmamak gerek.

Aski olsa şaşardım zaten, bir kaç gün sonra Ayşe Hanım'a gidecek cesareti bulabildim. Dedim bık bık bık, ben kerem. Annem sizi ziyaret etmemi söyledi bık bık. Bık. Kadın annemi çoktaaan unuttuğundan zaten ben de korkudan derdimi anlatamadığımdan bu bir sinirlenDİ ki sOrMa GİTsİiiNnn... "Oğlum ne diye ziyaret edecek mişsin beni annem dimedi miii" diyerek sen bana bir çemkir...

Yılanlar tıslıyor, kartallar... Kartallar ne yapar çığlık mı atar? Kartalların sesi var mıdır hatırlayamadım şimdi ama çok korktum bir fare olarak.

Aksi olsa şaşardım. Koşarak kaçtım işte sınıftan, okuldan da kaçmak istedim ama kantinci kapıda nöbet tutuyordu. Kantinci neden nöbet tutar çünkü ihaleyle almış kantin işletmesini ve hiç bir öğrenci okuldan dışarı bakkala, pasteneye, hamburgerciye gitmesin istiyor. Kapıda durma görevi de onun.

Lakin okuldan kaçmama mani olacak kadar yüksek duvar yapılmamıştı henüz. Bruce Lee gibi duvara doğru koşup üç adım attım tak tak ta diye ve hooopp son anda demiri tutup kendimi çekip sonra da demirin üstünden atlayarak okuldan kaçtım.

Askerden lamborcini ile kaçmış birisinden bahsediyoruz. Lütfen. Okul dediğin ne ki.

K.

amannn