Dışsal Uyum İçimizde Başlar !

Duygusal ilişkilerimiz olmazsa olmazlarımız. Neredeyse hayatımızın büyük bir bölümünü işgal eder.

Âşık olmak, sevmek, sevilmek, anlaşılmak ve sevgiyi paylaşmak hemen hemen hepimizin ihtiyacı olan bizi besleyen, enerji veren temel duygulardır.

Hepimiz duygusal bir ilişki içinde olmak, sevilmek, sevmek, değer görmek, anlaşılmak, paylaşmak ve mutlu olmak isteriz.

Ancak bazen duygusal ilişkilerimiz yürümez ve ilişkiyi noktalamak zorunda kalırız.

Yaşadığımız ilişkiden ne kalmış diye geriye dönüp baktığımızda ise sadece bir yıpranmışlık hissi, büyük bir üzüntü ve hüsrandır bize kalan.

Çiftlerin birbirini anladığı, saygının, sevginin eksik olmadığı,  etkin bir iletişimle geliştirilmiş, empatinin ve özeleştirinin yoğun olduğu duygusal ilişkiler çoğunlukla başarıyla yürür ve pek az sorun çıkar böylesi güçlü ilişkilerde. Bu ilişkiler kolay kolay noktalanmaz.

Peki, yıpranmış, bitmekte olan veya enerjisi düşmüş bir ilişkiyi canlandırmak mümkün müdür?

Evet, kesinlikle, mümkündür.

Nasıl mı? 

Çok basit.

İşe önce kendimizi değiştirmekten başlayarak!

Çünkü biz ancak kendimizi değiştirip, dönüştürdüğümüz zaman, karşımızdaki insanı değiştirebiliriz. 

Hadi gelin birlikte bakalım, nasıl değişeceğiz ve karşımızdakini nasıl etkileyip değiştireceğiz?

Öncelikle şu bilgiyi hiç unutmayalım, yaşadığımız tüm ilişkiler bize aynalık yapmak, yani hayatımıza hizmet etmek için vardır. Duygusal ilişkilerimiz bize birebir kendimizi göstermek içindir ve aslında büyük fırsattır.  

Önceki yazılarımdan birinde, “İstediğimiz ilişkiyi değil ama ihtiyacımız olan ilişkileri yaşıyoruz” başlıklı bir yazım vardı hatırlarsanız. Orada da bahsetmiştim, dışımızda geliştirdiğimiz her türlü duygusal ve diğer ilişkiler bize bir eksikliğimizi göstermek üzere gelirler.

Diyelim ki, eşinizden/sevgilinizden yeterince saygı ve sevgi görmediğinizi söylüyorsunuz.

Gayet eminim ki, bunu söyleyen kişi, tüm ilişkilerinde gerçekten de saygı ve sevgi görmemiştir.

Peki, neden milyarlarca insan eşinden/sevgilisinden saygı, sevgi ve değer görüyor da, bu kişi görmüyor acaba?

Cevap, basit.

Çünkü bu kişi maalesef karşısındaki insanlara saygı, sevgi ve değer vermiyor.

Hemen soruyu sormak lazım bu durumda.

Acaba ben kimlere saygı ve sevgi göstermiyorum da, sevgilim/eşim bana sevgi ve saygı göstermiyor?

Çünkü hayat bir yansımadır sevgili okurlar. Biz ne verirsek, aynen, bire bir ve istisnasız onu alırız. 

Evet, özeleştiri çok önemli, mutlaka bu soruyu sorun kendinize ve lütfen çok iyi düşünün.

Siz kimlere saygısızlık ve sevgisizlik yapıyorsunuz ki, aynı enerjide insanlarla karşılaşıyorsunuz sürekli?

İlk etapta insanlar bu çalışmayı yaparken hemen reddederler.

“Aaa hayır canım daha neler, ne münasebet ben çok saygılı ve sevgili bir insanım, hiç kimseye saygısızlık yapmam!” derler :)

Ben de gülerim tabii, iyi düşün derim, tekrar düşün.

“Ya da dur, ben senin yerine düşünüp, hatırlatayım arkadaşım” derim.

Sana günaydın diyen güvenlik görevlisine cevap vermeyen sen değil misin?

Markette ufak bir hata yapan kasiyer kıza, avaz avaz bağıran, hakaret eden sen değil misin?

Sabah seni telefondan yanlışlıkla arayan insanı azarlayan sen değil misin?

İş yerinde hata yapan elemanına herkesin içinde bağıran sen değil misin?

Tüm bunlar saygısızlık ve sevgisizlik değil mi peki sevgili arkadaşım?

Bulduğumuz tüm bu örnekleri içtenlikle hatırladığımızda ve kabul ettiğimizde önemli bir dönüşüm içine girmişiz demektir. Farkındalık artmaya başladıkça, enerjimiz de değişir.

Sonrasında saygısızlık ve sevgisizlik yaptığımız insanları hayalimizde canlandırıp onlardan özür dilemek, enerjimizi iyice yükseltir.

Değişimimiz  ve dönüşümümüz artık iyice hızlanmıştır.

Ne zaman, gerçekten hayatımızdaki herkese saygılı ve sevgili davranırsak, işte o zaman sevgilimiz/eşimiz de bize saygılı ve sevgili davranmaya başlayacaktır.

Aslında ne kadar kolay değil mi?

Formül çok basit, sadece sevgi ile dolu olmak, sevgi vermek, sevgiyi yaşamak ve karşılığında da bol bol sevgi ve saygı görmek !

Dışsal uyum, içinizde başlar, bunu hep hatırlayın.

Saygılarımla,