Doğacak Güneşi Bekler Gibiyim

Şu hayatta en çok ihtiyacımız
Sahte olmadan gülen bir yüz
Gözlerim umutla onları arıyor
Geceyi yaşarken bitmiyor ışığım..

Bilinmez bu hayat nerede bitecek
Ansızın gidenler acı dert verir
Özleme hasrete yürek dayanmaz
Yazdan sonra, kış mevsimi gibiyim..

Mevsimsiz sararmışsa yapraklar
Dostlarım olmasa yalnız biriyim
Bilinmez bir ömrü yaşar gibiyim
Mutluyum desem kimse inanmaz..

Maziye bir bak böyle yaşanmaz
Zamana inat hep yollar gözlerim
Yorgunum desem kimse inanmaz
Doğacak güneşi bekler gibiyim…

Yorgun Kalemim