Doğu doğum bende Batı ölüm!

Bu köprüden geçilecek!

Sabah. Doğu'dan başladım yürümeye...Her adımımda yıllar geçip gidiyordu. Dökülüyordum yıllarımdan. Köprünün sonu Batı'ydı. Ölmeden, sağ Batı'ya varalabilecek miyim?

Köprünün yarısı geçildi, yarısı geride kaldı ömrümün!

Sağımda solumda, önümde ardımda yatıyordu ölüler! Ne çok ölü vardı bu köprünün üstünde. Bu yürüyüşün sonunu getiremeden, Doğu'dan Batı'ya, Batı'yı göremeden, beşte, onda, on beşte, otuzda ölenler, ölenleri kaldırıp suya atanlar ve suda onlarla.....

Unut Batı'yı, köprüyü, ben geri dönüyorum doğumuma, Doğu'ya!

Geriye de dönsem, yürüsem, tekrar Doğu'ya varsam, yaş durmuyor, ömür gidiyor ve bitiyor. Ölmek Doğu'da da ölmek! Ben yaşamak için, daha iyide var olmak için Batı'ya yürümüyor muydum?

Geri dönmek yok, ölmekse ölmek, hedef Batı, bu köprünün sonu, karşı kıyı!

Hepsi hepsi on beş dakikalık bir geçiş değil mi benimkisi? Değilmiş demek! Yaş oldu yetmiş, tamam karşı kıyıya vardım, varacağım ama Batı, o Batı bir garip bakıyor bana!

Ama ben yetmiş değilim ki, işi bitmiş! Ben daha kırkım, kırk!..

1.Not: Tek çıktım Doğu'dan, bir yürüdüm köprüde, vardım Batı'ya; çocuktum yolun başında, yaşlı düştüm yolun sonunda Batı'ya!

2. Not:

Doğu, doğum bende,
köprü,
köprü hayatın kendisi
ve Batı,
batış bende, ölüm!

Doğu'da
sözüm yoktu,
Batı'da da
sözüm olamazdı,
biri ilkti, sessizlik,
diğeri sondu,
yine sessizlik!

Köprü,
ama köprü
yürü yürü
bitmesin istediğim
köprü
hayattı bende!

Ş.Y.