- Kategori
- Şiir
Dokunma demiştin..
Dokunma demiştin
Ağlarken
İstesemde
Yapamam ki...
Kirpiklerinde yaşıyorum
Ne vakıt ağlasan
Ruhuna dokunuyorum
Hadi uzat ayaklarını
Üzerideki battaniyeden sıcak tutamam
Kelimeleri saklarsan
Karanfil kokan dumanında
Seni anlayamam
Kimliğimi unuttugum zamanda tanıdım seni
Demli çay tadında
Attıgım zarlar çift gelirken
Kırık bir pul avuçarımda
Nedense
Hayal edemıyorum artık
Bu afyon şarhoşluğunda
Yaşama dair her ayrıntı
Ruhunu gördüğün aynada
Bir yansıma...
Ölüm o kadar soğuk ki
Gülümsemenden ötesi yok gibi...
Haklısın
Hayatında,
aşkında dengesi yokken
Benim seni
Senin onu
Onun yalnızlıgı sevmesi
Belkide
Şeytanın mizah yeteneği
Belki
Kimse hak etmiyor seni
Örneğin ben
Kullanılmış bir beden
Her kadında
Küf kokan yatağım
Sahipsiz yaşamlarım
Ne vakit esse rüzgar
Bilinç altımın haykıran sesi
Benim için kariyer
Ustad Galip in
bu adam manyak demesi.
Haklısın
Belki...
Belki kimse haketmıyor seni...
Kadın kokan tenin
Bazen düşlerimde
Ne vakit azsa seytan
Parmak izlerim
Kısa yaşam hikayelerinde
Hiç
Gözlerini kapatıp seviştinmi
Yalnıs bir ismi fısıldayıp
Mahvettinmi geceyi
... düşledinmi
haketmediğini...
Tıkanmıs bir trafikte
Ehliyetsiz bir yolcuyum
Şöför musade ettikçe
Ruhuna dokunuyorum
Ne vakit
Biri saati sorsa
Sen yoksan söylüyorum
Güneş varsa eğer
Yıldızları
Gecenin resmini çiziyorum
Çünkü yalnız sen uyurken
Adını fısıldıyorum
Tüm dengelere inat
Seni seviyorum...
TuNç