Dönebilsem en başa

Bir kavganın ortasında soluk soluğa...

Kan ter içinde yapayalnız...

Bir ucunda sen, öbür ucunda diğer sen...

Beynin uğulduyor, her hücreden ayrı bir ses yükseliyor kafanın içinden...

"Keşke" diyorsun...

Lügatından silmiştin güya, bir daha "keşke" yoktu..

Ama mecbur bırakıyor hayat ve kendi etrafında dönüp duruyorsun...

Aslında pişman olacağın bir şey görülmüyor, biraz kendinden uzaklaşıp dışardan izleyince de hatasız olduğunu görüyorsun ama kendi içinde hesabı bitiremiyosun...

Hayat denen şey oynuyor seninle..

İnsanlar hep sahte...

Ve ikilemde bırakıyor..

İkiye bölüyor...

Bir yanın şen şakrak, öteki mutsuz şüphenicinin teki...

Özlüyorsun...

Tekrar dönsen o günlere yapar mıydın yanı hataları?

Geçer miydin o yollardan?

İzin verir miydin bu denli canının yanmasına?

Katlanır mıydın sırf o aptallıkların sayesinde tanıdığın sevdiklerinin hatrına?