Dostoyevski

Dostoyevski; okudum mu seni?

Okumam mı?....Okudum tabiiiii!...

Ne kaldı sende? ( Beni o boşluktaki sepette bırak.)

 Dert!

Yeraltında durumlar nasıl?

Soru sormadan ilerlesen bende.....Tıkanıyorsan çık! Kalmak zorunda değilsin. Hele ben yollardayken. Hem şimdi sürgün zamanı.

Anlamaya çalışıyorum seni.

Haklısın, asıl derdim, benim! Sen bahanesiyle beni anlamaya çalışıyorum. Bu manada yetersizim. Hayır, yolumu değiştirmeyeceğim!

Dostoyevski, doğrudan kalıyorum.

Karanlıktır sana yakışan, bana yapışan; aydınlık dileyenin olsun! Ne gizlenmesi?! Bütün siyahlığımla ortadayım.

Başkasının gözündeki ben artık o kadar da ilgimi çekmiyor.

1. Not: İtiraf ediyorum, içimi döküp, diyalog kuruyorum; hanisiniz?

2. Not:

Derindim,

derinliğimde

deliydim,

eli sopalı sopasız

doluydum,

boşaldım.

Rahatlık?

O beni

bilmez

ben onu.

Ş.Y.