Dürüstlük bazen öldürür

Sevgili okurlarım,

 

Geçen gün Kızılay’da gezerken yer altı DVD’cilerinden bir film aldım ZENNE diye. Filmin baş kahramanı Orta Doğu’nun ahlak anlayışını çok tanımayan ve bir yıllığına İstanbul’a gelen bir Alman bir fotoğrafçı, Daniel. Diğer kahramanlar ise renklerini gizlemekten kendini alıkoymayan, ailesinden koşulsuz destekle koruma gören ve İstanbul'un dans klüplerinde zennelik yapan Can ve Ahmet Yıldız. Filmin sonunda Ahmet Yıldız babası tarafından sokakta dondurma aldığı sırada öldürülüyor. Ahmet Yıldız’ı tanıyanlar tanır, 2008 yılında babası tarafından gey olduğu için öldürüldü. Yani filmin hikayesi gerçek. Filmi izlemenizi kesinlikle tavsiye ederim. Ülkemizdeki LGBT bireylerinin maruz kaldığı saldırılardan sadece bir tanesi örneklenmiş bu yapıtta.

 

Türkiye'de farklı olmak zor bir durum. Kürt, Ermeni, Rum, Laz olmanın kademeli kademeli zorlukları vardır. Fakat en zoru eşcinsel olmaktır, çünkü eşcinsel olduğun zaman ya da trans olduğun zaman devamlı kelle koltukta gezersin. Sokaklarda yediğin hakaretleri, küfürleri saymıyorum bile. Ben farklıyım dediğin zaman insanlar sana değişik bakar, senden nefret ederler, seni dövmek isterler, öldürmek isterler. Aslında bilmezler senin de onlar gibi bir insan olduğunu. Sorun şu ki, biz tek cinsli olanlar da onları bir türlü kabullenmek istemiyoruz. Ama onların hayata renk kattığını biliyor muyuz? Onların bizden bir farkı yok. Onların da iki kolu iki bacağı var, bizim de. Peki onları bize korkutucu ve tehlikeli gösteren olgu nedir? Otoritedir.

 

Otorite maalesef kendi doğrularını insana empoze eder ve buna inanmaya zorlar. İnsanlar otorite yüzünden kendinden farklı olanları öcü gibi görüyorlar maalesef. Umarım bu tutum bu düzenle beraber yerin dibine girer bir gün. Hollanda’da, İspanya’da, Belçika’da, Arjantin’de LGBT bireyler evlilik yapabilirken, bizim ülkemizde bu neden olmasın? Unutmayın dostlar, farkındalıklar bizi biz yapar, bizi mutlu bir ülke yapar. Farkındalıklar bizi bölmez, parçalamaz, aksine bizi uyum içinde bir toplum yapar. Farklılıklar bize birbirimize saygı duymamızı öğretir. Bu aşamada tüm dostlardan dileğim şudur: Farkındalıklara saygı duyalım, onlar gibi olmamıza gerek yok ama saygı duymalıyız. Unutmayın ki biz nasıl bu ülkenin vatandaşıysak, LGBT kardeşlerimiz de bu ülke üzerinde en az bizim kadar yaşamaya ve söz söylemeye hakları olması gereken insanlardır.

 

Yazımı bitirirken nefret şiddeti sonucunda hayatını kaybeden tüm insanları saygıyla anıyor ve ülkemizde tekrarlarının olmamasını diliyorum. Unutmayın NEFRET ÖLDÜRÜR.