Düş Fincanları

Yokluğumun ortasındaki o büyük izsin,

sandığında sakladığın yemeni

benim ayak izlerim uçurumda sonlanır

bulutların turuncusundaki seninkiyle...

Benim armağan ettiğim kitabı

açınca dökülen kurumuş gül yaprağı

anılar! Bir krater gölünün yüzeyinde damlayan

zamansız yağan yağmurların eziyeti gibisin..

Aklıma gelir miydi birbirimizsiz yaşayacağımıza 

felaketim olurdu belki çok sevmeyi düşünsem,

bana aşk için söylenecek çözüm var mı? Diye sorsan

pılımı pırtımı toplar gülümserdim sana..

Bak dinle bütün yüreklerin tek varoluş şartı,

arkanda bıraktığı yaşlı gözlerle

beraber kahve içmeye ne dersin?

Yağmurun yerde bıraktığı düş fincanlarıyla...

Aslan Bağcı