Düşsel izlenimler

Kederimi gözlerinin bebeğine

Derdimi şehrin sokağa bıraktım

Birkaç kadeh yudumladım

Aşkın vazgeçilmez çürüklerini temizledim

Geleceğimin sözcüklerini suya bastırdım

Çatısı akmış duvarları sildim

Biraz yorgun biraz yılgın düşlerle uyudum  geceyi

Ölümün ucunda seni sonladım

Gecenin ayak sesleri  duyuluyordu dışarda

Kalktım bahçeye doğru yürüdüm

Yıldızlara ses verdim

Sanki göz kırpıyordu içlerinden bir tanesi

Biraz bakımdım dört yanıma

Yaz nem kaplıyordu düşlerimi

Savruk bir esinti acı çekiyordu sanki

Anılar sıraya diziliyordu bir nidaya göz ediyordu

Elimi cebimden çıkarıp sallıyordum rüzgara doğru

Belki rüzgar ulaştırır diyordum nefesimi

Yaz kıskandı beni geçiştirdi yaralarımı

Üşüttüm güneşin alnında

Nasıl bir aşk isem yaralandım alevin bağrında

Üzerime ne alsam üşütüyordu

Sessizliğim suçumu bastırdı

Boynumdaki  kederim gözlerimden aktı

Sonra odama geçtim amansızca

Derken saçlarımın örgüsüne uzandı gözlerim

Açmaya çalıştıkça sanki örülüyordu

Kördüğüm olmuş gibi

Sol yanımda bir nakış vardı

Özene büzene yapılmış bir iğne oyası gibiydi

Resimlerdeki  ben değildim

Sanki oydu alnıma çizilen

Geçsin diye oyalanırken aynanın karşısında

Oysa geçen senmişsin sözümden

Eskiyen senmişsin  yokluğunla

Kalbimin sökükleri savrulmuştu adeta

Son duan olsun bu benim diye vedalaşıyordu  seninle

Ürkek ve korkak düşlerimle

Hoş çakal diyordu, kalbimin  boyasız duvarları

Hoş çakal gönlümün  dağınık düşleri, yalnızlığım, yanmış lığım

Hoş çakalın aşk şekerden ligim diyordu

Hoş çakalın..